آزمایش اعتیاد

چه کسانی به آزمایش اعتیاد نیاز دارند؟

• کسانی که هر گونه نشانه ای از اعتیاد به سوء مصرف مواد دارند (برای نمونه در رانندگان وسایل نقلیه سنگین که در جاده ها تردد میکنند) ممکن است در شرایطی نیاز به این آزمایش پیدا کنند.
• پیش از ازدواج آزمایش اعتیاد در مردان باید انجام شود.
• گاهی هنگام استخدام در شرکت یا کارخانه ها نیاز است که نتیجه آزمایش اعتیاد را به کارفرما ارائه دهید.
• در تصادفهای جرحی، آزمایش مصرف الکل یا مواد مخدر انجام می شود.
• گاهی ورزشکاران حرفه ای مورد ارزیابی قرار میگیرند تا روشن شود داروهای استروئیدی استفاده کرده اند یا نه.

انواع آزمایش اعتیاد

نوع آزمایش اعتیاد بستگی به این دارد که چه غربالگری قرار است انجام شود. روی هم رفته چند آزمایش اعتیاد وجود دارد:

۱. آزمایش خون

در این روش، نمونه خون از رگ بازوی شما گرفته می شود. این روش برای شناسایی الکل دقت بالاتری دارد و تا ۲۴ ساعت پس از مصرف، الکل را شناسایی می کند. آزمایش خون تشخیص اعتیاد نسبت به آزمایش ادرار، این مزیت را دارد که احتمال جایگزین کردن نمونه یا دستکاری های دیگر بسیار کمتر است.

۲. آزمایش تنفس برای شناسایی مصرف الکل

اگر پلیس راه گمان کند الکل استفاده کرده اید، میتواند شما را به کنار جاده فراخوانده و از روش آزمایش تنفس استفاده کند. به ویژه برای کسانی که رانندگی پرخطر انجام میدهند این مسئله ممکن است پیش بیاید چرا که رانندگی در مستی برای دیگران خطر آفرین است. در آزمایش تنفس، شما به دستگاهی که جلوی دهانتان قرار داده میشود بازدم انجام می دهید. میزان غلظت الکل را دستگاه آشکار می سازد.

۳. آزمایش ادرار

ارزیابی اعتیاد معمولا با آزمایش ادرار انجام می شود. نمونه ادرارتان را به آزمایشگاه می دهید. این کار را معمولا زیر نظر یک ناظر باید انجام بدهید. مزیت این روش تهاجمی نبودن آن است اما از معایب آن میتوان به کوتاه بودن دوره تشخیص مواد اشاره کرد. یعنی اگر بیش از ۴۸ ساعت از مصرف گذشته باشد احتمال تشخیص آن در آزمایش ادرار کم است. از دیگر معایب آن ریسک دستکاری نمونه است. تست ادراری به دو گونه تست فوری نواری و تست کروماتوگرافی لایه نازک انجام می شود.

بیشتر بخوانید: تفسیر آزمایش ادرار

۴. آزمایش بزاق

در این روش آزمایش تشخیص اعتیاد، با یک سواب (چیزی مانند گوش پاک کن) نمونه بزاقتان از دهان گرفته میشود. این کار تنها چند دقیقه طول میکشد. مزیت این روش غیر تهاجمی بودن آن است و اشکال آن در این است که تنها اگر به تازگی (ظرف ۴ تا ۱۰ ساعت اخیر) مواد استفاده کرده باشید نتیجه مثبت می شود.

۵. آزمایش عرق

نمونه عرق فرد ظرف چند روز برداشته و بررسی می شود.

۶. آزمایش مو

در این روش مقداری از موی سر برای بررسی قیچی و به آزمایشگاه فرستاده می شود. مزیت این روش این است که اگر چند ماه پیش مواد مصرف کرده باشید باز هم این آزمایش آن را آشکار می کند.

۷. تست نواری

برای ارزیابی وجود مورفین، حشیش، متادون و دیگر مواد غیر قانونی میتوان از تست فوری به نام تست نواری استفاده کرد. در این روش از یک نوار کاغذی حساس به مواد مخدر ویژه ای، استفاده میشود. هنگامی که این کاغذ در تماس با ادرار قرار میگیرد یک نوار رنگی در آن ایجاد میشود. نبود هیچ گونه نوار رنگی نشان دهنده نبودن ماده مخدر در ادرار است.

آزمایش اعتیاد در منزل

آزمایش اعتیاد در منزل ابزاری است که می تواند به شما در تشخیص مصرف مواد مخدر توسط خودتان یا اطرافیانتان کمک کند. این نوع آزمایش ها به سادگی در داروخانه ها و فروشگاه های آنلاین قابل تهیه هستند و نیازی به مراجعه به پزشک یا آزمایشگاه ندارند. نحوه عملکرد کیت های آزمایش اعتیاد در منزل، به این صورت است که این کیت ها به طور معمول از نمونه ادرار، بزاق یا مو برای تشخیص وجود مواد مخدر در بدن استفاده می کنند. در این نوع آزمایش ها، از آنتی بادی های خاصی برای شناسایی مواد مخدر در نمونه استفاده می شود. به طور مشخص، انواع این کیت ها، شامل موارد زیر می شوند:

آزمایش ادرار: این نوع آزمایش، رایج ترین نوع کیت های اعتیاد در منزل است. برای انجام این آزمایش، باید نمونه ادرار خود را در ظرف آماده شده در کیت بریزید. سپس چند قطره از محلول آشکارساز به نمونه اضافه کنید. اگر خطوط رنگی خاصی در نوار تست ظاهر شوند، نشان دهنده وجود مواد مخدر در نمونه شما است.

آزمایش بزاق: این نوع آزمایش به نمونه ادرار نیاز ندارد و به سادگی با جمع آوری بزاق در دهان انجام می شود. نمونه بزاق، سپس به نوار تست اضافه شده و برای وجود مواد مخدر بررسی می شود.

آزمایش مو: این نوع آزمایش، سطح مواد مخدر را در فولیکول های مو در طول ۹۰ روز گذشته اندازه گیری می کند. برای انجام این آزمایش، باید نمونه موی خود را کوتاه کنید و آن را به آزمایشگاه بفرستید.

از مزایای استفاده از کیت های آزمایش اعتیاد در منزل، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سهولت استفاده: این کیت ها به گونه ای طراحی شده اند که استفاده از آنها آسان باشد و نیازی به دانش یا مهارت خاصی ندارد.
• محرمانه بودن: شما می توانید این آزمایش ها را به طور خصوصی در خانه خود انجام دهید و نگرانی از بابت افشا شدن اطلاعاتتان به دیگران نداشته باشید.
• دسترسی آسان: کیت های آزمایش اعتیاد در منزل، به راحتی در داروخانه ها و فروشگاه های آنلاین قابل تهیه هستند.
• قیمت مناسب: این کیت ها در مقایسه با آزمایش های اعتیاد در آزمایشگاه ها، ارزان تر هستند.

در کنار مزایایی که ذکر کردیم، استفاده از کیت های آزمایش اعتیاد در منزل، معایبی نیز دارد. این معایب عبارتند از:

• دقت: دقت این کیت ها به ۱۰۰٪ نمی رسد. ممکن است نتیجه آزمایش منفی کاذب یا مثبت کاذب را نشان دهد.
• تأیید: نتایج این آزمایش ها توسط هیچ سازمان پزشکی تأیید نمی شود.
• مشاوره: این کیت ها هیچ گونه مشاوره یا حمایتی در زمینه اعتیاد ارائه نمی دهند.

نکاتی که باید هنگام استفاده از کیت های آزمایش اعتیاد در منزل به خاطر داشته باشید

• از دستورالعمل های موجود در کیت به دقت پیروی کنید.
• از کیت های تاریخ گذشته استفاده نکنید.
• اگر باردار هستید یا به شیرخوار خود شیر می دهید، قبل از استفاده از کیت با پزشک خود مشورت کنید.
• اگر نتیجه آزمایش مثبت بود، برای تأیید نتیجه و دریافت کمک به پزشک مراجعه کنید.

هزینه‌ آزمایش اعتیاد چقدر است؟

هزینه آزمایش اعتیاد می‌ تواند بسته به نوع آزمایش، محل انجام آزمایش و اینکه آیا بیمه آن را پوشش می دهد یا خیر، متفاوت باشد. رایج ترین انواع آزمایشات اعتیاد عبارتند از آزمایش ادرار، آزمایش خون و آزمایش مو. هزینه آزمایش اعتیاد می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. به عنوان مثال، یک آزمایش ادرار ساده ممکن است در حدود ۵۰٫۰۰۰ تومان هزینه داشته باشد؛ در حالی که یک آزمایش موی پیچیده تر، می‌تواند تا ۵۰۰٫۰۰۰ تومان یا بیشتر هزینه داشته باشد. همانطور که گفتیم عوامل متعددی می توانند بر هزینه آزمایش اعتیاد تأثیر بگذارند، از جمله:

• نوع آزمایش: آزمایشات مو به طور کلی گران تر از آزمایشات ادرار یا خون هستند.
• تعداد مواد مورد آزمایش: هر چه تعداد مواد بیشتری مورد آزمایش قرار گیرند، آزمایش گران تر خواهد بود.
• محل انجام آزمایش: آزمایشاتی که در آزمایشگاه های خصوصی انجام می شوند معمولاً گران تر از آزمایشاتی هستند که در کلینیک ها یا مراکز درمانی انجام می شوند.
• پوشش بیمه: برخی از شرکت های بیمه، هزینه آزمایشات اعتیاد را پوشش می دهند.

برای اطلاعات بیشتر: آزمایش ایدز

آماده شدن جواب آزمایش اعتیاد چقدر طول می کشد؟

به طور کلی، نتایج آزمایش اعتیاد اغلب در عرض چند ساعت تا چند روز کاری آماده می شوند. با این حال، در برخی موارد ممکن است بیشتر طول بکشد. مدت زمان آماده شدن جواب آزمایش اعتیاد به عوامل مختلفی بستگی دارد؛ عواملی از جمله:

نوع آزمایش: آزمایش ادرار که رایج ترین نوع آزمایش اعتیاد است و معمولاً سریع ترین نوع آن نیز می باشد. نتایج این آزمایش می تواند در عرض چند ساعت تا چند روز کاری آماده شود. آزمایش خون به طور معمول دقیق تر از آزمایش ادرار است؛ اما زمان بیشتری برای آماده شدن نتیجه آن نیاز است. نتایج آزمایش خون معمولاً ۱ تا ۲ روز کاری طول می کشد. آزمایش مو نیز می تواند مواد مخدری را که در ماه های گذشته مصرف شده اند را نیز نشان دهد. با این حال، این آزمایش گران تر و زمان برتر است و ممکن است تا یک هفته طول بکشد تا نتایج آن آماده شود.

آزمایشگاه: هر آزمایشگاه فرآیند و زمان‌بندی خاص خود را برای انجام آزمایشات اعتیاد دارد.

نوع ماده مورد آزمایش: برخی از مواد مخدر به مدت طولانی تری در بدن باقی می مانند و رد آنها در آزمایشات دیرتر پیدا می شود.

تفسیر نتایج آزمایش اعتیاد

در حالی که نتایج آزمایش اعتیاد به طور ساده به عنوان مثبت یا منفی گزارش می شوند، تفسیر دقیق آنها نیازمند درک عمیق تری از عوامل مختلف است. توجه به پیچیدگی های تفسیر نتایج آزمایش اعتیاد، مشورت با یک متخصص پزشکی واجد شرایط ضروری است. آنها می توانند با بررسی سابقه پزشکی، الگوی مصرف مواد و سایر عوامل مرتبط، تفسیر دقیق تری از نتایج ارائه دهند.

انواع آزمایش های اعتیاد از نظر تفسیری، شامل موارد زیر می شوند:

آزمایش های غربالگری: این آزمایش ها متداول ترین نوع هستند و برای بررسی وجود طیف وسیعی از مواد مخدر در یک نمونه واحد انجام می شوند.

آزمایش های تأییدی: این آزمایش ها برای تأیید نتیجه مثبت آزمایش غربالگری با استفاده از روش های دقیق تر انجام می شوند.

آزمایش های سطح: این آزمایش ها برای تعیین مقدار یک داروی خاص در نمونه بیولوژیکی انجام می شوند.

تفسیر نتایج مثبت

یک نتیجه آزمایش مثبت به معنای قطعی وجود ماده مخدر در بدن فرد نیست. عوامل متعددی می توانند بر نتیجه آزمایش تأثیر بگذارند؛ عواملی از جمله:

• مصرف داروهای تجویزی یا بدون نسخه: برخی از داروها می توانند متابولیت هایی ایجاد کنند که با مواد مخدر غیرقانونی اشتباه گرفته شوند.
• قرار گرفتن در معرض مواد مخدر به طور غیرمستقیم: دود دست دوم ماری جوانا یا تماس با سطوح آلوده به کوکائین، می تواند منجر به نتیجه مثبت آزمایش شود.
• خطاهای آزمایشگاهی: مانند هر آزمایش دیگری، خطاهای آزمایشگاهی می توانند منجر به نتایج مثبت کاذب شوند.

تفسیر نتایج منفی

یک نتیجه منفی آزمایش اعتیاد، همیشه به معنای عدم مصرف مواد مخدر نیست. عواملی که می توانند بر نتیجه آزمایش تأثیر بگذارند عبارتند از:

زمان مصرف: برخی از مواد مخدر فقط برای مدت کوتاهی در بدن قابل ردیابی هستند.

میزان متابولیسم: سرعت متابولیزه شدن مواد مخدر در بدن افراد مختلف، متفاوت است.

روش آزمایش: آزمایش های مختلف دارای حساسیت های متفاوتی هستند و ممکن است داروهای خاص را شناسایی نکنند.

آیا نتایج آزمایش اعتیاد دقیق هستند؟

دقت آزمایش های اعتیاد به نوع آزمایش، نوع ماده مورد آزمایش و عوامل دیگر بستگی دارد. دقت هر نوع آزمایش می تواند متفاوت باشد:

آزمایش ادرار معمولاً دقیق است؛ اما ممکن است نتایج مثبت کاذب به دلیل مصرف داروهای خاص یا مواجهه با مواد مخدر داشته باشد. آزمایش خون، دقیق تر از آزمایش ادرار است؛ اما تهاجمی تر نیز هست و معمولاً فقط در شرایط خاص استفاده می شود. آزمایش مو نیز می تواند سابقه مصرف مواد مخدر را در مدت طولانی تری نشان دهد؛ اما ممکن است دقیق نباشد و به راحتی قابل تغییر باشد. آزمایش بزاق، برای تشخیص مصرف اخیر مواد مخدر دقیق است، اما پنجره تشخیص آن کوتاه است.

عوامل دیگری که می توانند بر دقت آزمایش های اعتیاد تأثیر بگذارند، عبارتند از:

1. کیفیت نمونه: اگر نمونه به درستی جمع آوری یا ذخیره نشود، ممکن است نتایج آزمایش دقیق نباشد.
2. داروها: مصرف برخی از داروها می تواند منجر به نتایج مثبت کاذب شود.
3. متابولیسم: سرعت متابولیسم افراد، مختلف است که می تواند بر زمان حضور مواد مخدر در بدن آنها تأثیر بگذارد.

در نهایت، هیچ آزمایش اعتیادی صددرصد دقیق نیست. همیشه احتمال نتایج مثبت کاذب یا منفی کاذب وجود دارد؛ به همین دلیل، مهم است که نتایج آزمایش اعتیاد را با یک متخصص پزشکی یا مشاور اعتیاد بحث کنید تا بتوانید بهترین تفسیر را از آنها داشته باشید.

آیا به آزمایش های تأییدی نیاز دارم؟

آزمایش های غربالگری اعتیاد برای بررسی سریع وجود مواد مخدر در بدن استفاده می شوند. این آزمایش ها معمولاً ارزان و سریع هستند، اما می توانند نتایج مثبت کاذب نیز داشته باشند؛ به همین دلیل، اگر آزمایش غربالگری شما مثبت باشد، معمولاً برای تأیید نتیجه، به آزمایش تأییدی نیاز دارید. آزمایش های تأییدی دقیق تر از آزمایش های غربالگری هستند و می توانند نوع ماده مخدر مصرف شده را نیز مشخص کنند.

این آزمایش ها معمولاً گران تر و زمان بر هستند؛ اما برای تأیید نتیجه آزمایش غربالگری و ارائه اطلاعات دقیق تر در مورد مصرف مواد مخدر فرد، ضروری هستند. حال شاید این سوال مطرح شود که چه زمانی به آزمایش تأییدی نیاز دارم؟ در موارد زیر ممکن است به آزمایش تأییدی نیاز داشته باشید:

• اگر نتیجه آزمایش غربالگری شما مثبت باشد.
• اگر در حال حاضر تحت درمان اعتیاد به مواد مخدر هستید.
• اگر باردار هستید یا به نوزاد شیر می دهید.
• اگر در شغلی کار می کنید که نیاز به آزمایشات دارویی منظم دارد.
• اگر در یک پرونده قضایی هستید که مصرف مواد مخدر شما می تواند بر نتیجه آن تأثیر بگذارد.

انواع آزمایش‌ های تأییدی

دو نوع اصلی آزمایش تأییدی وجود دارد:

آزمایش های تأییدی ادرار: این آزمایش ها رایج ترین نوع آزمایش تأییدی هستند و می توانند برای تشخیص طیف گسترده ای از مواد مخدر استفاده شوند.

آزمایش های تأییدی خون: این آزمایش ها دقیق تر از آزمایش های ادرار هستند و می توانند برای تشخیص مواد مخدری که در ادرار به سرعت متابولیزه می شوند، استفاده شوند.

نحوه انجام آزمایش تأییدی، به نوع آزمایشی که انجام می دهید بستگی دارد. در آزمایش های ادرار معمولاً نمونه ای از ادرار خود را در یک ظرف جمع آوری می کنید و آن را به آزمایشگاه می فرستید. در آزمایش های خون نیز از طریق ورید، خون از بازوی شما گرفته می شود.

نتایج آزمایش تأییدی معمولاً در عرض چند روز تا چند هفته در دسترس خواهد بود. اگر نتیجه آزمایش شما مثبت باشد، پزشک شما در مورد معنای آن و گزینه های درمانی که در دسترس شماست با شما صحبت خواهد کرد.

آیا می شود آزمایش اعتیاد را دور زد؟

با وجود تنوع روش های انجام آزمایش اعتیاد، برخی افراد به دنبال راه هایی برای دور زدن این آزمایش ها و پنهان کردن مصرف مواد خود هستند. روش های رایج برای دور زدن آزمایش اعتیاد، عبارتند از:

رقیق کردن نمونه: برخی افراد سعی می کنند با اضافه کردن آب یا مواد دیگر به نمونه ادرار، آن را رقیق کنند تا غلظت مواد مخدر به زیر حد قابل تشخیص برسد. با این حال، آزمایشگاه ها از روش هایی برای بررسی رقیق شدن نمونه استفاده می کنند؛ روش هایی مانند اندازه گیری سطح کراتینین.

استفاده از نمونه جایگزین: برخی افراد از ادرار شخص دیگری یا نمونه های مصنوعی ادرار استفاده می کنند. با این حال، در مراکز معتبر آزمایشگاهی، از فرد خواسته می شود که در حضور مسئول آزمایش، نمونه خود را ارائه دهد تا از تقلب جلوگیری شود.

مصرف مواد جاذب: برخی افراد تصور می کنند که مصرف مواد جاذب مانند زغال فعال یا جوش شیرین قبل از آزمایش، می تواند سموم را از بدن دفع کند و نتیجه آزمایش را منفی نشان دهد. با این حال، شواهد علمی کافی برای اثبات این موضوع وجود ندارد.

استفاده از داروهای خاص: برخی افراد از داروهایی مانند دیورتیک ها یا داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، برای افزایش تولید ادرار یا پنهان کردن متابولیت های مواد مخدر در ادرار استفاده می کنند. با این حال، این داروها می توانند نتایج آزمایش را تحت تاثیر قرار دهند و آزمایشگاه را از وجود دستکاری در نمونه آگاه کنند.

اما در مجموع، هیچ روشی برای دور زدن آزمایش اعتیاد با ضمانت ۱۰۰٪ وجود ندارد. اکثر روش های رایج، قابل شناسایی و غیرقابل اعتماد هستند. در بهترین حالت، این روش ها ممکن است نتیجه آزمایش را برای مدتی به تعویق بیندازند؛ اما به طور کامل قابل پنهان کردن مصرف مواد مخدر نیستند. باید در نظر داشته باشید که تلاش برای دور زدن آزمایش اعتیاد، می تواند عواقب جدی به دنبال داشته باشد. در صورت مثبت شدن آزمایش به دلیل تقلب، فرد ممکن است با جریمه، از دست دادن شغل، لغو حضانت فرزند یا سایر مجازات ها روبرو شود.

علاوه بر این، دستکاری در آزمایش می تواند نشان دهنده عدم تمایل فرد به ترک اعتیاد و جدی نگرفتن روند درمان باشد. به جای تلاش برای دور زدن آزمایش اعتیاد، افراد می توانند با صداقت با مسئولان مربوطه صحبت کنند و در صورت نیاز، به دنبال کمک حرفه ای برای ترک اعتیاد باشند. برنامه های درمانی متعددی وجود دارند که می توانند به افراد در غلبه بر اعتیاد و داشتن زندگی سالم کمک کنند.

برای اطلاع از آزمایش های قبل از ازدواج کلیک کنید.

تأثیر خوردن قهوه، نسکافه و سیگار در آزمایش اعتیاد چیست؟

قهوه و نسکافه هر دو حاوی کافئین هستند؛ ماده ای که می تواند سیستم عصبی مرکزی را تحریک کند. کافئین می تواند متابولیسم برخی از داروها را در بدن تسریع کند که به نوبه خود می تواند بر نتایج آزمایش اعتیاد تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، کافئین می تواند باعث شود که آزمایش ادرار برای آمفتامین ها، مثبت کاذب نشان دهد. این به این دلیل است که کافئین، ساختاری شبیه به آمفتامین ها دارد و می تواند متابولیت هایی تولید کند که در آزمایش ادرار به عنوان آمفتامین تشخیص داده می شوند.

با این حال، تحقیقات نشان داده اند که بعید است مصرف قهوه یا نسکافه به تنهایی باعث شود که آزمایش ادرار برای مواد مخدر دیگر مثبت کاذب نشان دهد. در مورد سیگار نیز باید بگوییم دود سیگار، حاوی تعداد زیادی مواد شیمیایی است که می توانند بر نتایج آزمایش اعتیاد تأثیر بگذارند. برخی از این مواد شیمیایی می توانند متابولیسم برخی از داروها را در بدن تسریع کنند که به نوبه خود می تواند بر نتایج آزمایش ادرار یا مو تأثیر بگذارد.

به عنوان مثال، دود سیگار می تواند باعث شود که آزمایش ادرار برای کوکائین مثبت کاذب نشان دهد. این به این دلیل است که دود سیگار حاوی ترکیباتی است که می توانند در آزمایش ادرار به عنوان کوکائین اشتباه گرفته شوند. علاوه بر این، دود سیگار می تواند بر کیفیت نمونه ادرار یا مو تأثیر بگذارد و تفسیر نتایج آزمایش را دشوارتر کند.

مصرف چه داروهایی بر نتیجه آزمایش اعتیاد تاثیر می گذارد؟

• اگر داروهای استروئیدی، داروهای حاوی کدئین و مخدر و از این دسته مواد مصرف می کنید پیش از آزمایش به کارشناس آزمایشگاه بگویید چون بر نتیجه آزمایش تاثیر می گذارد. از سه روز پیش از آزمایش نباید این داروها را مصرف کنید.
• همچنین هر گونه غذای دارای خشخاش و قرار گیری در معرض دود ماریجوانای افراد دیگر، می تواند بر نتیجه آزمایش تاثیر بگذارد.

داروهایی که می توانند باعث نتیجه مثبت کاذب در آزمایش اعتیاد شوند عبارتند از:

1. 1. برخی مسکن ها مانند استامینوفن کدئین دار و ایبوپروفن
   2. برخی داروهای آنتی هیستامین که در درمان آلرژی و سرفه به کار گرفته می شوند مانند دیفن هیدرامین، بنادریل و دکسترومتورفان. این داروها می توانند با متادون یا مواد دیگر اشتباه گرفته شوند.
   3. برخی داروهای ضد افسردگی مانند سرترالین (زولوفت)
   4. برخی قرصهای لاغری مانند فنترمین (Phentermine ) که با نسخه پزشک در دسترس هستند و اشتها را سرکوب می کنند، ساختار شیمیایی مشابهی با آمفتامین دارند و احتمال نتیجه مثبت کاذب در تست اعتیاد را افزایش می دهند.
   5. دهانشویه های اللکل دار (در تست الکل)
   6. در موارد نادر برخی آنتی بیوتیک ها (چرک خشک کن ها) مانند ریفامپین که در درمان سل استفاده می شود به ویژه در آزمایش فوری ادرار در تشخیص اعتیاد می تواند نتیجه مثبت دروغین به دست بدهد هرچند که بیش از ۱۸ ساعت از مصرف آن سپری شده باشد.
   7. محصولات به دست آمده از شاهدانه یا کانابیس (Cannabidiol )
   8. داروی ایدز (اچ آی وی)
   9. داروهای روان پریشی مانند کوتیاپین که در درمان اسکیزوفرنی (شیزوفرنی) و اختلال دو قطبی استفاده می شود (ممکن است با متادون اشتباه گرفته شود) و کلرپرومازین که می تواند با محرک آمفتامین اشتباه شود.

آمادگی پیش از آزمایش اعتیاد چگونه است؟

برای آزمایش ادرار که برای تشخیص اعتیاد انجام می شود، نیازی به آمادگی نیست ولی بهتر است برای پیشگیری از نتیجه مثبت دروغین، از موارد زیر پرهیز کنید:

یادتان باشد برخی داروها که نام برده شد را از سه روز پیش از آزمایش استفاده نکنید. همچنین غذاهای دریایی ممکن است آرسنیک و فلزات سنگین مانند سرب و جیوه داشته باشند و نتیجه مثبت دروغین نشان دهند. از دو روز پیش از آزمایش این غذاها را نخورید.

دست کم از سه روز پیش از آزمایش چای و قهوه را کم کنید چون می تواند با متادون اشتباه شود. به مقدار کافی مایعات بنوشید که ادرار داشته باشید ولی زیاده روی نکنید.

چند وقت باید پاک باشم تا مصرف مواد مخدر و غیرقانونی در آزمایش آشکار نشوند؟

این بستگی به چند عامل دارد:

• نوع ماده
• روش آزمایش
• دوز مواد
• تاب آوری بدن
• سوخت و ساز بدن
• وضعیت تندرستی

بیشتر بخوانید: مسمومیت الکلی چیست و چگونه درمان می شود؟

روی هم رفته می توان مدت زمان لازم برای شناسایی مواد در آزمایش ادرار و خون را این گونه بیان کرد:

• الکل ۳ تا ۵ روز
• آمفتامین ۱ تا ۳ روز در ادرار و ۱۲ ساعت در خون
• باربیتورات ۲ تا ۴ روز در ادرار و ۱ تا ۲ روز در خون
• بنزودیازپین ها ۳ تا ۶ هفته در ادرار و ۲ تا ۳ رز در خون
• کانابیس (شاهدانه) ۷ تا ۳۰ روز در ادرار و ۲ تا ۳ روز در خون
• کوکائین ۳ تا ۴ روز در ادرار و تا دو هفته در خون
• کدئین ۱ روز در ادرار و تا ۱۲ ساعت در خون
• هروئین ۳ تا ۴ روز در ادرار و تا ۱۲ ساعت در خون
• ال اس دی ۱ تا ۳ روز در ادرار و تا ۱۲ ساعت در خون
• اکستازی ۳ تا ۴ روز در ادرار و ۱ تا ۲ روز در خون
• مت آمفتامین (شیشه یا کریستال) ۳ تا ۶ روز در ادرار و ۲۴ تا ۷۲ ساعت در خون
• متادون ۳ تا ۴ روز در ادرار و ۱ تا ۲ روز در خون
• مورفین ۲ تا ۳ روز در ادرار و ۶ تا ۸ روز در خون
• تریاک ۲ تا ۱۰ روز در ادرار و ۲ تا ۳ روز در خون