آرتروز گردن که به اسپوندیلوز گردنی یا آرتریت گردن نیز معروف است، یک بیماری شایع بوده که با افزایش سن نیز مرتبط است. این بیماری مفاصل و دیسک های ستون فقرات گردنی که در گردن قرار دارد را درگیر کرده و سبب ساییدگی استخوان ها و ایجاد درد و مشکلاتی می شود. در این مقاله با ما همراه باشید تا علت ایجاد این بیماری و علائم آن را بررسی کنیم.
علت آرتروز گردن چیست؟
با افزایش سن، غضروف های کمر و گردن تحت تاثیر قرار گرفته، تخریب شده و باعث ساییدگی استخوان ها می شوند. علل احتمالی این بیماری می تواند شامل موارد زیر باشد:
- برآمدگی یا فتق دیسک
افزایش سن، می تواند در سطح خارجی دیسک های ستون فقرات تاثیر گذاشته و ترک خوردگی استخوان ها و بیرون زدگی (فتق) دیسک را ایجاد کند. این بیرون زدگی ها و نشت مواد محافظ داخلی ممکن است به کانال نخاعی و ریشه های عصبی فشار وارد کند و باعث آسیب های جدی و آرتروز گردن شود. این اختلال ممکن است علائمی چون بی حسی بازو و دردی که به سمت بازو پخش می شود را با خود به همراه داشته باشد.
- کم آبی دیسک های ستون فقرات
دیسک های کمر در بین مهره های ستون فقرات همانند بالشتک هایی عمل می کنند. در برخی موارد و بعد از ۳۰ سالگی، ممکن است مواد ژل مانند داخل این دیسک ها شروع به خشک شدن کرده و جمع شوند که این باعث تماس بیش تر استخوان ها در بین مهره ها شده و ساییدگی و فرسایش را ایجاد می کند.
- خار استخوان (زائده های استخوانی)
در اثر تحلیل رفتن دیسک، بدن تلاش می کند با تولید استخوان اضافی به تقویت ستون فقرات کمک کند اما این زائده های استخوانی در برخی موارد باعث ایجاد فشار بر روی نواحی ظریف ستون فقرات شده و گرفتگی کانال نخاعی و ریشه های عصبی و مشکلاتی را نیز با خود به همراه خواهد داشت.
- سفتی رباط ها
رباط ها، طناب های محکمی هستند که استخوان های ستون فقرات را به یکدیگر وصل می کنند. رباط های ستون فقرات می توانند با بالا رفتن سن و گذشت زمان سفت تر شده و باعث کاهش انعطاف پذیری و کاهش میدان حرکتی گردن نیز شوند.
- آسیب و جراحت
آسیب به گردن (در صورت ضربه یا تصادف) ممکن است باعث آرتروز گردن نیز شود.
- استفاده بیش از حد
در برخی از شغل ها، ورزش ها و یا سرگرمی ها که حرکات زیاد گردن را به همراه دارند و یا فرد مجبور به بلند کردن اجسام سنگین است، به ستون فقرات فشار زیادی وارد شده و سبب پارگی و ساییدگی زود هنگام خواهد شد.
علائم آرتروز گردن
این بیماری ممکن است علائم خاص و قابل توجهی را نشان ندهد. علائم آرتروز گردن با توجه به شدت آن متفاوت و متغیر است. در برخی موارد ممکن است به تدریج و در برخی مواد به طور ناگهانی ظاهر شود.
یکی از علائم رایجی که می توان به آن اشاره کرد، درد در اطراف تیغه شانه بوده که در برخی افراد درد در امتداد بازو و انگشتان دست نیز مشاهده می شود و ممکن است این درد در زمانی که ایستاده اید، نشسته اید، درحال عطسه یا سرفه هستید و یا گردن خود را به عقب کج می کنید، افزایش یابد.
از دیگر علائم رایج، می توان به ضعف عضلانی اشاره کرد که موجب سخت شدن بلند کردن بازوها یا محکم گرفتن اجسام می شود. سایر علائم رایج شامل موارد زیر هستند:
- سردردهایی که بیش تر در پشت سر حس می شوند.
- بدتر شدن سفتی گردن
- سوزن سوزن شدن یا بی حسی در شانه ها و بازوها و در برخی موارد در پاها
- از دست دادن تعادل و از دست دادن کنترل مثانه یا روده (از علائم کم تر شایع هستند.)
اطلاعات بیشتر : شب ادراری چیست؟
عوامل خطر
از بزرگ ترین عامل خطر آرتروز گردن، می توان به افزایش سن اشاره کرد. با افزایش سن اغلب تغییراتی در مفاصل گردن ایجاد می شود که شامل فتق دیسک، کم آبی دیسک و خارهای استخوانی می شوند. از عوامل دیگر می توان موارد زیر را نام برد:
- آسیب های گردن
- عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی
- داشتن اضافه وزن و کم تحرک بودن
- فعالیت های شدیدی که باعث ایجاد فشار زیاد به گردن می شوند. مثل: کار زیاد و یا بلند کردن اجسام سنگین
- اگر برای مدت طولانی و در طول روز گردن در یک موقعیت نامناسب قرار گیرد.
- سیگار کشیدن
نحوه تشخیص
برای تشخیص این بیماری پزشک با توجه به شرایط و علائم، موارد مختلفی را مورد بررسی قرار می دهد. یکی از این مراحل انجام آزمایشاتی برای رد سایر بیماری ها مثل فیبرومیالژیا (نوعی روماتیسم بافت همبند) است. آزمایشات شامل آزمایش حرکت و تعیین اعصاب، استخوان ها و عضلات آسیب دیده است. در برخی موارد پزشک ممکن است بیمار را به متخصص ارتوپدی، متخصص مغز و اعصاب یا جراح مغز و اعصاب برای آزمایشات بیش تر، ارجاع دهد.
پزشک تشخیص را با پرسش از بیمار و فهمیدن علائم شروع کرده و آزمایشاتی مثل آزمایش عکس العمل ها، بررسی ضعف عضلانی یا نقص حسی و آزمایش دامنه حرکتی گردن را انجام می دهد. هم چنین ممکن است نحوه راه رفتن بیمار را برای چک کردن آسیب به اعصاب و نخاع، بررسی کند.
در صورت مشکوک بودن به آرتروز گردن، ممکن است آزمایش های تصویربرداری و تست های عملکرد عصبی تجویز شود که شامل موارد زیر هستند:
- اشعه ایکس: برای بررسی خار استخوان و سایر اختلالات
- سی تی اسکن (CT): برای دریافت تصاویر دقیق از گردن بیمار
- ام آر آی (MRI): برای بررسی اعصاب تحت فشار، با گرفتن تصاویری با استفاده از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی
- میلوگرام: با تزریق ماده ای رنگی با استفاده از سی تی اسکن یا اشعه ایکس تصاویری گرفته می شود که می توان برای بررسی مناطق خاصی از ستون فقرات، آسیب نخاع، کیست ها و تومور ها از آن ها استفاده کرد.
- الکترومیوگرام (EMG): از این روش برای بررسی عملکرد طبیعی اعصاب به هنگام ارسال سیگنال به عضلات و اندازه گیری فعالیت الکتریکی اعصاب استفاده می شود.
- آزمایش هدایت عصبی: از این روش برای بررسی سرعت و قدرت سیگنال هایی که یک عصب ارسال می کند، استفاده می شود که با قرار دادن الکترود روی پوست در جایی که عصب قرار دارد، انجام خواهد شد.
درمان
درمانپزشک برای درمان این بیماری بر روی تسکین درد، کاهش خطر آسیب دائمی و کمک به بیمار برای داشتن یک زندگی عادی، تمرکز می کند که در این نوع آرتروز روش های غیر جراحی بسیار موثر تر خواهند بود. مثل:
- فیزیوتراپی: فیزیوتراپی به عضلات گردن و شانه ها کمک کرده و در قوی تر شدن آن ها و تسکین درد بسیار موثر خواهد بود. هم چنین ممکن است با کشش گردن، به ستون فقرات و کاهش فشار روی دستک های گردن و ریشه های عصبی کمک شایانی کند.
- داروها: ممکن است پزشک با توجه به شرایط و علائم داروهایی مثل شل کننده های عضلانی (برای درمان اسپاسم عضلانی)، مسکن ها (برای تسکین درد)، داروهای ضد صرع (برای تسکین درد ناشی از آسیب عصبی) و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (برای کاهش التهاب) را تجویز کند.
- عمل جراحی: اگر وضعیت بیمار شدید باشد و درمان های دیگر مفید واقع نشده باشد، ممکن است پزشک درمان به روش جراحی را تجویز کند و با برداشتن خارهای استخوانی، قسمت هایی از استخوان های گردن یا فتق دیسک، فضای بیش تری برای نخاع و اعصاب ایجاد کند.
درمان خانگی آرتروز گردن
اگر شرایط بیماری خفیف باشد، با توجه به نظر پزشک می توان از برخی درمان های خانگی استفاده کرد:
- استفاده از از مسکن های OTC مانند استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم
- استفاده از کمپرس گرم و سرد برای تسکین درد و التهابات
- انجام ورزش به طور منظم برای تسریع در بهبودی
- استفاده موقت از بریس یا یقه گردنی برای تسکین موقت (توجه داشته باشید استفاده طولانی مدت می تواند مضر باشد و عضلات را ضعیف تر کند.)
- مصرف برخی مواد غذایی که به کاهش التهابات و تسکین دردها کمک می کنند. مثل: سیر، زردچوبه، زنجبیل، کنجد، سرکه سیب و …
آیا آرتروز گردن باعث سردرد و سرگیجه می شود؟
بله. آرتروز گردن می تواند باعث سردرد، آن هم از نوع سردردهای میگرنی شود. در آرتروز گردن، با تحت فشار قرار گرفتن عصب های اطراف نخاع گردن، بیمار ممکن است علاوه بر مشکلات حرکتی و احساس درد در گردن، علائم عصبی چون سردرد، سرگیجه و مشکل در بلع غذا را نیز تجربه کند.
آیا آرتروز گردنی باعث درد دست سمت چپ می شود؟
فتق دیسک ستون فقرات گردنی می تواند باعث ایجاد احساس درد در دست سمت چپ شود که یکی از علت های ابتلا به آرتروز گردن نیز برآمدگی یا فتق دیسک است.
حرف پایانی
آرتروز گردن یکی از بیماری های شایع و مرتبط با سن بوده که می تواند سفتی، ناراحتی و سردردهای مرتبط با گردن درد را به همراه داشته باشد. در این مقاله به طور کامل علائم و علل این بیماری و روش های درمان را توضیح دادیم. در صورت مشاهده هر یک از این علائم فورا با یک پزشک متخصص مشورت کنید تا بهترین راه کنترل و درمان بیماری را برای شما در نظر بگیرد. شما می توانید به راحتی و با مراجعه به سایت دکتر آسپرین، بهترین پزشک مربوطه را پیدا کنید .
