انواع بیماری مقاربتی (STD)

بیماری های مقاربتی (STD) یا عفونت‌های مقاربتی (STIs)، عفونت‌هایی هستند که از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شوند. این تماس معمولا رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی است. اما گاهی اوقات آن‌ها می‌توانند از طریق سایر تماس‌های فیزیکی صمیمی گسترش یابند. این به این دلیل است که برخی از بیماری‌های مقاربتی مانند تبخال و HPV از طریق تماس پوست به پوست هم منتقل می‌شوند.

 انواع بیماری های مقاربتی

بیش از ۲۰ نوع بیماری مقاربتی وجود دارد. در ادامه مطلب با دکتر آسپرین همراه باشید تا به معرفی شایع‌ترین آن‌ها ‌بپردازیم:

۱. کلامیدیا (Chlamydia)

نوع خاصی از باکتری‌ها وجود دارند که باعث ایجاد کلامیدیا می‌شوند. این نوع بیماری مقاربتی یکی از شایع‌ترین نوع است و در اکثر موارد آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند کلامیدیا را به راحتی درمان کنند. معمولا اغلب افرادی که به کلامیدیا مبتلا می‌شوند، علائم قابل توجهی نداشته و در صورت بروز علائم، نشانه‌های زیر به وجود می‌آید.

• ایجاد درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا دفع ادرار
• مشاهده ترشحات زرد یا سبز از آلت تناسلی مرد یا واژن
• احساس درد در زیر شکم

در صورت سهل‌ انگاری و عدم درمان ، کلامیدیا می‌تواند منجر به موارد جدی‌تری شود، مثل: ناباروری، بیماری‌های التهابی لگن، عفونت‌‌های مجرای ادرار ، غده پروستات یا بیضه‌ها و هم چنین اگر زن باردار باشد و این بیماری در زمان تولد نوزاد درمان نشده باشد، ممکن است به نوزاد هم منتقل شود و باعث ابتلای نوزاد به کلامیدیا شده و در حین رشد به موارد زیر ابتلا پیدا کند:

• ذات الریه (پنومونی)
• عفونت چشم
• نابینایی

۲. سفلیس (Syphilis)

سفلیس نوع دیگری عفونت باکتریایی بوده که اغلب در مراحل اولیه مورد توجه قرار نگرفته و حتی شاید تشخیص داده نشود. اولین نشانه و علائمی که در سفلیس نمایان می‌شود، یک زخم گرد کوچکی بوده که به عنوان ترشح شناخته می‌شود. این نشانه‌های بیماری معمولا در دستگاه تناسلی، مقعد، یا دهان ایجاد می‌شوند. این بیماری بسیار عفونی بوده اما ممکن است بیمار هیچ احساس دردی را تجربه نکند.

علائم بعدی که می‌تواند در سفلیس بروز پیدا کنند، شامل: راش، خستگی، تب، سردرد، درد مفصل، کاهش وزن و ریزش مو است. سفلیس در صورت عدم درمان، در مراحل آخر می تواند منجر به موارد خطرناکی شود. مثل:

• از دست دادن بینایی
• از دست دادن شنوایی
• از دست دادن حافظه
• بیماری روانی
• عفونت‌های مغز یا نخاع
• بیماری قلبی
• مرگ

اطلاعات بیشتر : خطرات و عوارض رابطه جنسی مقعدی و راه های پیشگیری از آن

این بیماری در صورتی که زود و به موقع تشخیص داده شود، به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می‌شود. در صورت درمان به موقع، آسیب کم‌تری به بدن وارد می‌شود. اما برای نوزاد تازه متولد شده، عفونت‌های سفلیس می تواند خطرناک و کشنده باشد. از این رو در زمان بارداری، متخصص زنان و زایمان برای همه زنان باردار، غربالگری سیفلیس را تجویز کرده و تاکید بر مهم و حیاتی بودن آن دارد.

۳. ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

ویروس پاپیلومای انسانی یا همان HPV، ویروسی است که از طریق رابطه جنسی و یا حتی با تماس پوست با پوست، از یک فرد به فرد دیگر منتقل می‌شود. ویروس HPV انواع مختلفی دارد که برخی از آن‌ها خطرناک‌تر از برخی دیگر است. شایع‌ترین علامتی که در HPV رخ می‌دهد، ایجاد زگیل در دستگاه تناسلی، در دهان یا گلو است.

بیشتر موارد HPV سرطانی نمی‌شوند، اما برخی از سویه‌های عفونت‌های HPV ممکن است باعث مبتلا شدن به سرطان شود، معمولا در HPV16 و HPV18 ابتلا به سرطان شایع‌تر است و ابتلا به سرطان دهانه رحم را تا ۷۰ درصد بالا می‌برد. سرطان‌هایی که از این بیماری بروز پیدا می‌کنند، شامل: سرطان دهان، سرطان دهانه رحم، سرطان ولو، سرطان آلت تناسلی مرد، سرطان رکتوم است.

در حال حاضر هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد. اما در اکثر موراد، عفونت‌های HPV اغلب خود به خود برطرف می‌شوند. هم‌چنین با تولید واکسنی برای محافظت در برابر خطرناک‌ترین سویه ها، از جمله HPV 16 و HPV 18 و استفاده از آن‌ها می‌توان از مبتلا شدن به این بیماری جلوگیری کرد.

در صورت ابتلا به HPV، پزشک با انجام آزمایش و غربالگری‌های مناسب می تواند خطرات و نوع آن را ارزیابی و کنترل کند.

۴. سوزاک (Gonorrhea)

یکی دیگر از بیماری‌های مقاربتی باکتریایی، سوزاک است که در اکثر موارد با آنتی بیوتیک درمان می‌شود. بسیاری از افرادی که به سوزاک مبتلا می‌شوند، معمولا هیچ علامتی ندارند. اما در صورت بروز علائم، ممکن است موارد زیر نشان داده شود:

• ترشحات زرد، سفید، بژ یا سبز از واژن یا آلت تناسلی
• احساس درد یا ناراحتی در زمان برقرای رابطه جنسی یا دفع ادرار
• تکرر ادرار بیش از حد معمول
• احساس خارش در اطراف دستگاه تناسلی
• گلو درد

در صورتی که سوزاک به موقع درمان نشود، ممکن است فرد دچار مشکلات جدی‌تر مثل: عفونت‌های مجرای ادرار، غده پروستات یا بیضه‌ها، بیماری التهابی لگن و ناباروری شود.

در زنان باردار معمولا پزشکان تاکید می‌کنند تا آزمایش‌های احتمالی و مقابله‌ای با بیماری‌های مقاربتی انجام شود، چون ممکن است مادر در هنگام زایمان دچار سوزاک باشد و این بیماری را به نوزاد منتقل کند. سوزاک می‌تواند باعث بروز مشکلات جدی در سلامتی نوزاد شود.

۵. اچ آی وی (HIV)

اچ آی وی‌ سیستم ایمنی بدن را درگیر کرده و می‌تواند به آن آسیب برساند و این آسیب باعث می‌شود که خطر ابتلا به ویروس‌ها یا باکتری‌های دیگر و حتی برخی سرطان‌ها در بدن افزایش پیدا کند. در صورت عدم درمان، ممکن است به مرحله HIV3 که به ایدز معروف است، منجر شود. با وجود پیشرفت پزشکی و درمان‌های امروزی، اکثر افراد مبتلا به HIV هرگز به ایدز مبتلا نخواهند شد.

ممکن است در مراحل اولیه یا حتی حاد، علائم HIV با علائم آنفلوانزا اشتباه گرفته شود. در ابتدا ممکن است علائم اولیه خود را به شکل تب، لرز، بدن درد، تورم غدد لنفاوی، گلو درد، سردرد، حالت تهوع و بثورات یا همان راش نشان ندهد. احتمال دارد برای برخی افراد علائم غیر اختصاصی دیگری مانند: خستگی مکرر و مشکلات معده هم به وجود آید.

این علائم اولیه معمولا در مدت حدودا یک ماه برطرف خواهد شد. از آن زمان به بعد، ممکن است فرد تا سال‌ها، بدون داشتن علائم جدی یا مداوم اچ آی وی (HIV) داشته باشد.

برای اطلاعات بیشتر: سوالات متداول و شایعات نادرست درباره ایدز

در حال حاضر برای درمان اچ آی وی (HIV) هنوز راه‌حلی وجود ندارد، اما برای کنترل آن ، گزینه‌های درمانی در دسترس بوده که با درمان زودرس افراد مبتلا به اچ آی وی کمک می‌شود تا بتوانند به خوبی زندگی کنند.

درمان و کنترل مناسب این بیماری، می‌تواند شانس انتقال آن را به شریک جنسی کاهش دهد. این درمان می‌تواند به طور بالقوه‌ای میزان اچ آی وی را در بدن کاهش داده و به سطوح غیرقابل شناسایی برساند. این بیماری در سطوح غیرقابل شناسایی، نمی‌تواند به افراد دیگر منتقل شود.

بسیاری از افراد مبتلا به اچ آی وی، متوجه ابتلای خود به آن نیستند. برای ارتقا تشخیص و درمان به موقع، محققین تاکید دارند که افراد بین ۱۳ تا ۶۴ سال، حداقل یک بار آزمایش شوند و هم‌چنین افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به اچ آی وی هستند، باید حداقل سالی یک بار آزمایش دهند، حتی اگر علائمی احساس نمی‌کنند.

۶. شپش ناحیه تناسلی (Pubic lice)

شپش‌های ناحیه تناسلی حشرات ریزی هستند که روی موهای اطراف ناحیه تناسلی ساکن می‌شوند. آن‌ها همانند شپش سر و شپش بدن، از خون انسان تغذیه می‌کنند. نواحی خراشیده و گزیده شده توسط این شپش‌ها می‌توانند باعث بروز عفونت شوند. ممکن است شپش یا تخم‌های سفید ریز آن‌ها در اطراف ریشه موهای واژن مشاهده شوند.

اگر این بیماری درمان نشود، ممکن است از طریق تماس پوست با پوست یا لباس مشترک، ملحفه یا حوله به افراد دیگر منتقل شود. بهتر است بلافاصله پس از آلودگی به شپش تناسلی، آن را درمان کنید.

علائم وجود شپش ناحیه تناسلی شامل:

• احساس خارش در اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد
• مشاهده برجستگی‌های کوچک به رنگ صورتی یا قرمز در اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد
• تب با درجه پایین
• کمبود انرژی
• تحریک پذیری

۷. تبخال تناسلی (Herpes)

تبخال تناسلی یا به طور کلی تبخال با نام پزشکی ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) شناخته شده است که از دسته بیماری‌های مقاربتی محسوب می‌‌شود. دو نوع اصلی از این ویروس، HSV-1 و HSV-2 وجود دارد که هر دو از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شوند.

HSV-1 در وهله اول باعث ایجاد تبخال دهانی می‌شود. این ویروس می‌تواند در زمان رابطه جنسی دهانی از دهان فرد به دستگاه تناسلی شریک جنسی منتقل شود. با بروز این اتفاق فرد دچار تبخال تناسلی می‌شود.

HSV-2 در همان وهله اول باعث ابتلا به تبخال دستگاه تناسلی شده و با برقرای رابطه جنسی، به شریک جنسی منتقل می‌شود.

شایع ترین نشانه و علائم تبخال، زخم‌های تاول زده است که در تبخال دستگاه تناسلی این زخم‌ها در دستگاه تناسلی یا اطراف آن بروز پیدا می‌کنند و در تبخال دهانی، روی دهان و لب یا اطراف آن‌ها ایجاد می‌شوند. معمولا زخم‌های تبخال در طی چند هفته با پوسته پوسته شدن شروع به بهبودی می‌کنند.

آگاهی از وضعیت HSV در زمان بارداری، بسیار مفید است، چرا که اگر در زمان بارداری مبتلا به تبخال شوید، ممکن است به جنین در رحم یا نوزاد تازه متولد شده در حین زایمان منتقل شود که اصطلاحا به آن تبخال مادرزادی می‌گویند و می‌تواند برای نوزادان بسیار خطرناک باشد.

برای این بیماری هنوز هیچ درمانی وجود ندارد. اما برای کنترل شیوع و تسکین درد زخم‌های تبخال و تسریع در بهبودی زخم، داروهایی در دسترس هستند. هم‌چنین این داروها می توانند کاهش‌دهنده احتمال انتقال تبخال به شریک جنسی باشند.

اطلاعات بیشتر : راه های پیشگیری از بیماری های جنسی

۸. تریکومونیازیس (Trichomoniasis)

تریکومونیازیس یا تریکومونا، به علت ارگانیسم کوچک تک یاخته‌ای به وجود می‌آید که می‌تواند از طریق تماس دستگاه تناسلی از فردی به فرد دیگر منتقل شود. این بیماری با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

در کم‌تر از یک سوم افراد ممکن است علائمی بروز پیدا کند که شامل:

• ترشح از واژن یا آلت تناسلی مرد (در زنان، ترشحات مربوط به تریکومونیازیس اغلب بوی نامطبوعی دارد.)
• احساس سوزش یا خارش در اطراف واژن یا آلت تناسلی مرد
• احساس درد یا ناراحتی در هنگام ادرار یا رابطه جنسی
• تکرر ادرار

سهل‌انگاری و عدم درمان به موقع تریکومونیازیس ممکن است منجر به بروز بیماری‌ها و مشکلات بیشتری مثل: عفونت های مجرای ادرار، بیماری التهابی لگن و ناباروری شود.

از دیگر بیماری‌های مقاربتی که کم‌تر شایع هستند می‌توان به شانکروئید، لنفوگرانولوم ونروم، گرانولوم اینگوینال، مولوسکوم کنتاژیوزوم یا زگیل آبکی وگال اشاره کرد.

راه های انتقال بیماری های مقاربتی

مهم‌ترین علت بیماری های مقاربتی، باکتری‌ها، ویروس‌ها و انگل‌هایی هستند که از طریق رابطه جنسی به دیگران سرایت پیدا می‌کنند. در واقع روابط جنسی مختلف اعم از واژینال، دهانی، مقعدی و برخورد مایعات مختلف بدن مانند ادرار، بزاق، مایع منی و …، می‌توانند این ویروس‌ها و باکتری‌ها را به دیگران انتقال دهند. می‌توان گفت تمامی افرادی که دارای رابطه جنسی بوده و یا به عبارتی فعال جنسی هستند، ممکن است در معرض این نوع بیماری‌ها قرار گیرند. اما برخی موارد می‌توانند احتمال ابتلا را در افراد افزایش دهند. این موارد عبارتند از:

• قرار گرفتن در معرض روابط جنسی محافظت نشده

عدم استفاده از کاندوم و یا استفاده نامناسب از آن، یکی از راه‌های انتقال بیماری‌های جنسی است. حال فرقی نمی‌کند که این رابطه از طریق واژن و مقعد باشد و یا رابطه جنسی دهانی؛ در هر صورت عدم استفاده از کاندوم، می‌تواند احتمال ابتلا به عفونت‌ها را افزایش دهد.

• داشتن شرکای جنسی متعدد

افرادی که شرکای جنسی متعددی دارند و با افراد مختلفی دارای رابطه جنسی هستند، بیشتر در معرض بیماری‌های جنسی قرار می‌گیرند.

• داشتن سابقه بیماری‌ های مقاربتی

فردی که قبلاً به یکی از بیماری‌های مقاربتی مبتلا شده باشد، احتمال ابتلا به سایر بیماری‌های جنسی نیز در او بیشتر خواهد شد.

• اعتیاد به مواد مخدر و الکل و سوء مصرف آنها

یکی از تاثیرات اعتیاد به مواد مخدر و الکل و مصرف آنها، در دست گرفتن احساسات لحظه‌ای در فرد و تمایل به داشتن روابط جنسی، به‌خصوص روابط پرخطر است؛ بنابراین افرادی که از مواد مخدر و الکل استفاده می‌کنند، بیشتر در معرض بیماری‌های جنسی قرار می‌گیرند.

• استفاده از سوزن یا تیغ مشترک در موارد مختلف

افرادی که دارای اعتیاد تزریقی هستند و از سوزن مشترک استفاده می‌کنند، بسیار در معرض بیماری‌های جنسی هستند. همچنین افرادی که برای مقاصد مختلف مانند اصلاح صورت، کوتاهی مو، خالکوبی، پیرسینگ و … به آرایشگاه‌ها مراجعه می‌کنند، در اثر استفاده از تیغ یا سوزن مشترک، ممکن است به بسیاری از بیماری‌ها مانند ایدز و هپاتیت بی مبتلا شوند.

• انتقال از مادر به نوزاد

بسیاری از بیماری‌های مقاربتی مانند سوزاک، ایدز، سیفلیس و کلامیدیا می‌توانند هم در دوران بارداری و هم در هنگام زایمان، از مادر به جنین و نوزاد منتقل شوند؛ بنابراین لازم است تمامی زنان قبل از بارداری، حتماً آزمایشات مختلف و تست‌های غربالگری لازم را انجام دهند.

بیماری‌های مقاربتی قابل درمان

همان‌طور که در عنوان قبل اشاره کردیم، برخی از این نوع بیماری‌ها قابل درمان بوده و برای بعضی دیگر ، هنوز درمانی پیدا نشده است.

• کلامیدیا (Chlamydia)
• سفلیس (Syphilis)
• سوزاک (Gonorrhea)
• شپش ناحیه تناسلی (Pubic lice)
• تریکومونیازیس (Trichomoniasis)

بیماری‌های غیر قابل درمان هم شامل موارد زیر می‌شوند:

• ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
• اچ آی وی (HIV)
• تبخال تناسلی (Herpes)

بیماری‌های مقاربتی ناشی از رابطه جنسی دهانی

نمی‌توان گفت که فقط رابطه جنسی واژینال و مقعدی باعث ابتلا به بیماری‌های مقاربتی هستند، بلکه یکی از شایع‌ترین راه‌های ابتلا، از طریق رابطه جنسی دهانی نیز بوده است. در رابطه جنسی دهانی، بیماری‌های مقاربتی از دستگاه تناسلی یک شخص به دهان یا گلوی شخص دیگر و بالعکس انتقال می‌یابند.

در صورت ابتلا به این بیماری، علائمی مثل گلودرد یا زخم‌هایی در اطراف دهان یا گلو بروز داده می‌شود.

برای اطلاعات بیشتر: بیماری هایی که از سکس دهانی منتقل می شوند کدامند ؟

راه های درمان بیماری های مقاربتی

نوع درمان بیماری‌های مقاربتی، بر اساس نوع بیماری می‌تواند متفاوت باشد. درمان‌ها معمولاً در موارد زیر طبقه‌بندی می‌شوند:

• درمان بیماری‌های باکتریایی با آنتی بیوتیک‌ها
• بیماری‌های ویروسی تقریباً بدون درمان بوده و برخی از آنها به مرور زمان از بین می‌روند. همچنین برای جلوگیری از شدت یافتن بیماری، برخی از داروها تجویز خواهند شد.
• سایر بیماری‌ها نظیر ابتلا به شپش‌ها، گال و تریکومونیازیس، با برخی داروهای خوراکی یا موضعی درمان می‌شوند.

علائم بیماری مقاربتی در مردان

ممکن است همه بیمار‌ی‌های مقاربتی در مردان علائمی نداشته باشند، اما ممکن است در مواردی علائمی بروز دهد. این علائم شامل موارد زیر است:

• احساس درد یا سوزش در هنگام دفع ادرار
• نیاز به دفع مکرر ادرار
• احساس درد در هنگام انزال
• ترشحات غیرطبیعی از آلت تناسلی، به ویژه ترشحات رنگی یا بدبو
• برجستگی، تاول یا زخم روی آلت تناسلی یا اندام تناسلی

برخی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی در مردان شامل:

• کلامیدیا: علائم آن شامل درد هنگام دفع ادرار، درد در قسمت پایین شکم و ترشح از آلت تناسلی است.
• تبخال ناحیه تناسلی (Herpes): دارای علائمی چون: خارش و درد، برجستگی‌های ریز پر از مایع به رنگ قرمز و ایجاد زخم
• زگیل تناسلی و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV): علائم آن شامل ایجاد نواحی کوچک متورم در اطراف آلت تناسلی، زگیل‌هایی شبیه به گل کلم و خارش در اطراف آلت تناسلی است.
• سوزاک (Gonorrhea): علائم آن شامل سوزش در هنگام ادرار، ترشحات زرد یا سبز رنگ و درد در بیضه‌ها است.
• اچ‌آی‌وی (HIV): دارای علائمی چون تب، بثورات، گلودرد و تورم غدد لنفاوی است. این علائم با پیشرفت HIV بدتر می‌شود.

علائم بیماری‌های مقاربتی در زنان

بیماری‌های مقاربتی در زنان، ازطریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل می‌شود. علائمی که در این موارد به وجود می‌آید، شامل موارد زیر است:

• خارش واژن
• جوش
• ترشحات غیرعادی واژن
• درد

همان‌طور که قبلا به آن پرداختیم، بسیاری از بیماری‌های مقاربتی هیچ‌گونه علامتی ندارند. پس باید چکاپ و آزمایش‌های دوره‌ای را جدی گرفت تا در صورت ابتلا به این بیماری، به موقع تشخیص و درمان شود. در صورت عدم درمان، در باروری اختلالاتی ایجاد شده و خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش می‌دهد.

برخی از متداول‌ترین بیماری‌های مقاربتی در زنان شامل موارد زیر است:

• ویروس پاپیلومای انسان (HPV): این بیماری علت اصلی سرطان دهانه رحم است.
• سوزاک
• کلامیدیا
• تبخال ناحیه تناسلی

علائم شایع بیماری عفونی در زنان

• • بروز تغییرات در دفع ادرار: احساس درد یا سوزش در زمان دفع ادرار، نیاز به ادرار مکرر یا مشاهده خون در ادرار می تواند نشانه بیماری‌های عفونی باشد.
  • ترشحات غیرطبیعی واژن : معمولا غلظت و رنگ ترشحات واژن در مدت دوره قاعدگی زنان یا حتی در صورت عدم وجود دوره قاعدگی تغییر می کند. مشاهده ترشحات غلیظ و سفید می تواند نشانه‌ی بروز عفونت باشد.هم‌چنین اگر ترشحات زرد یا سبز مشاهده شد، ممکن است نشانگر ابتلا به سوزاک یا تریکومونیازیس باشد.
  • خارش در ناحیه واژن : احساس خارش ممکن است فقط مربوط به بیماری مقاربتی نباشد و دلایل دیگری را شامل شود.
  • درد در هنگام رابطه جنسی: این علامت معمولا نادیده گرفته می‌شود ، اما درد شکم یا لگن می‌تواند نشانه‌ای از ابتلا به بیماری التهابی لگن (PID) باشد. معمولا این نشانه در اثر مرحله پیشرفته کلامیدیا یا سوزاک بروز پیدا می‌کند.
  • خونریزی غیرطبیعی: خونریزی غیرطبیعی می‌تواند یکی دیگر از علائم احتمالی ابتلا به بیماری التهابی لگن یا سایر مشکلات تولیدمثل باشد که بیماری مقاربتی زنان موجب آن می‌شود.
  • راش یا زخم: زخم‌ها و جوش‌های ریز اطراف دهانه یا واژن می‌توانند نشانه بروز تبخال، HPV یا سفلیس باشند.

بیماری های مقاربتی و بارداری

در زمان بارداری امکان انتقال بیماری‌های مقاربتی به جنین در دوران بارداری یا به نوزاد در حین زایمان وجود دارد. این بیماری در نوزادان تازه متولد شده سبب ایجاد عوارضی می‌شود که در برخی موارد خطرناک بوده و می‌توانند زندگی او را تهدید کنند.

پزشکان در اکثر موارد به زنان باردار توصیه می‌کنند تا آزمایش‌های تشخیص بیماری‌های مقاربتی را انجام دهند. چرا که به پیشگیری از ابتلای نوزاد به بیماری‌های مقاربتی کمک شایانی می‌کند.

در صورت مثبت بودن آزمایش بیماری مقاربتی در دوران بارداری، پزشک با توجه به صلاحدید خود ممکن است آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد ویروسی و یا سایر روش‌های درمانی را تجویز کند. در برخی موارد هم ممکن است به مادر، زایمان از طریق سزارین را پیشنهاد کند تا خطر انتقال بیماری به نوزاد، در هنگام زایمان کاهش یابد.

پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی

تنها راه بی‌خطر برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی، جلوگیری از تماس جنسی است. اما در صورت داشتن رابطه جنسی واژینال ، مقعد یا دهانی، روش‌هایی برای ایمن‌سازی آن وجود دارند.

کاندوم‌ها در برابر بسیاری از بیماری‌های مقاربتی، بسیار موثر هستند که در هنگام رابطه جنسی واژینال، مقعدی و یا دهانی از آن باید استفاده کرد.

کاندوم به طور کلی از انتقال بیماری‌های مقاربتی که از طریق مایعات مانند مایع منی یا خون پخش می‌شود، جلوگیری کرده و بسیار موثر است. اما نمی‌توان گفت که آن‌ها به طور کامل در برابر بیماری‌های مقاربتی که از پوست به پوست دیگر منتقل می‌شود، محافظت می‌کنند. اگر کاندوم ناحیه آلوده را به طور کامل پوشش ندهد، بیماری مقاربتی به شریک جنسی منتقل می‌شود.

قبل از برقرای رابطه جنسی با یک شریک جدید ، صحبت درباره سابقه جنسی بسیار حائز اهمیت است. بهتر است هر دوی شما توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی از نظر STD غربالگری شوید. از آنجایی که بیماری‌های مقاربتی معمولا علائمی را نشان نمی‌دهند، تنها راهی که می توانیم با اطمینان از وجود آن مطلع شویم، آزمایش STD است.

اطلاعات بیشتر : شقاق مقعد یا فیشر چیست ؟

تشخیص بیماری های مقاربتی

همان‌طور که قبلا اشاره کردیم، نمی توان بیماری مقاربتی را فقط براساس علائم تشخیص داد. ممکن است پزشک حتی اگر علائمی مشاهده نکند، با توجه به سابقه جنسی بیمار، آزمایش STD را توصیه کند.

متخصص اورولوژی می‌تواند با کمک آزمایش ادرار یا آزمایش خون، اکثر بیماری‌های مقاربتی را تشخیص دهد. هم‌چنین اگر زخم‌هایی در ناحیه تناسلی و یا اطراف آن ببیند، ممکن است یک نمونه‌ای از دستگاه تناسلی بیمار بگیرد..

کیت‌های تست خانگی برای برخی از STD ها نیز در بازار موجود است، اما این کیت‌ها همیشه قابل اعتماد نیستند.

مسئله مهمی که باید بدانید، این است که آزمایش پاپ اسمیر با آزمایش STD متفاوت است. آزمایش پاپ اسمیر سلول‌های پیش سرطانی در دهانه رحم را بررسی می کند. درست است که نمونه‌برداری همراه با آزمایش HPV انجام می‌شود، اما آزمایش پاپ اسمیر منفی به هبچ عنوان به این معنا نیست که شما به هیچ بیماری مقاربتی مبتلا نیستید.