بیماری های غدد، بیماری های کودکان و اطفال
منو
بیماری های غدد، بیماری های کودکان و اطفال
بیماری های کودکان و اطفال، بیماری های گوارشی و کبدی
بیماری های کلیه و مجاری ادراری، بیماری های کودکان و اطفال
بیماری های کودکان و اطفال
بیماری های کودکان و اطفال
بیماری های دهان و دندان، بیماری های کودکان و اطفال
بیماری های غدد، بیماری های کودکان و اطفال
بیماری های اعصاب و روان، بیماری های کودکان و اطفال
بیماری های کودکان و اطفال
بیماری های کودکان و اطفال، بیماری های مغز و اعصاب
بیماری های کودکان و اطفال، تغذیه
بیماری های کودکان و اطفال
تمام کودکان حق دارند تا بهترین مراقبت های پزشکی را دریافت کنند. به عنوان والدین یا سرپرستان، شما باید با بیماری های شایع در کودکان و روش های درمان مورد تایید آن ها آشنا باشید تا اطمینان حاصل کنید که فرزندتان بهترین دستورالعمل های درمانی را دریافت می کند.
اطلاعات زیر از آکادمی پزشکی اطفال در آمریکا به دست آمده است و برخی از بیماری های رایج در کودکان و روش های تأیید شده درمانی آن ها را توضیح می دهد. درمان هایی که در این متن اشاره شده بر اساس شواهد علمی و بهترین روش های درمانی تأیید شده می باشند. با این حال، به علت موارد خاصی، ممکن است متخصص اطفال برای کودک شما روش های درمان متفاوتی تجویز کند، به ویژه اگر کودک دچار بیماری یا آلرژی خاصی باشد. متخصص اطفال هر تغییری در درمان را با شما در میان خواهد گذاشت. در صورت داشتن هرگونه سوالی در مورد نحوه مراقبت از فرزندتان، با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.
کودکان معمولاً به راحتی ممکن است بیمار شوند. به همین دلیل، در این متن، شایع ترین بیماری های کودکان و روش های درمان آنها را بررسی می کنیم.
یکی از بیماری های شایع در کودکان، عفونت گوش است. علائم آن ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله عفونت گوش میانی (اوتیت مدیا)، گوش شناگران (عفونت پوست در مجرای گوش)، فشار ناشی از سرماخوردگی یا عفونت سینوسی، دندان دردی که به گوش بزند و دلایل دیگر. برای تشخیص دقیق، معمولاً پزشک متخصص کودکان باید گوش کودک را معاینه کند. کودکان به علت داشتن شیپور استاش کوچک، مستعد به عفونت گوش هستند. شیپور (مجرا) گوش میانی را به گلو اتصال می دهد. سرماخوردگی ممکن است شیپور استاش را مسدود کند و باعث تجمع مایعات در گوش میانی و در پشت پرده گوش می شود. تجمع مایعات به میکروب ها اجازه ورود می دهد. علائم عفونت گوش شامل تب، نق زدن، و احساس پر بودن گوش می شوند. بیشتر عفونت های گوش ناشی از ویروس ها هستند و خودبه خود بهبود می یابند.
بیشتر بدانید: راه های درمان عفونت گوش چیست
در صورتی که درد گوش فرزند شما با تب شدید همراه شود و هر 2 گوش را درگیر کند یا کودک علائم بیماری دیگری داشته باشد، پزشک متخصص اطفال ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. آموکسی سیلین، آنتی بیوتیک ترجیحی برای عفونت گوش میانی است، مگر در صورتی که آلرژی به پنی سیلین داشته باشند یا عفونت های مزمن یا مکرر داشته باشند. بسیاری از عفونت های واقعی گوش ناشی از ویروس ها بوده و نیاز به آنتی بیوتیک ندارند. اگر پزشک متخصص اطفال مشکوک به ویروسی بودن عفونت گوش فرزندتان باشد، ممکن است با شما در مورد روش هایی که می توانند به درد گوش کودک کمک کنند تا زمان بهبودی صحبت کند.
بیماری آبله مرغان ممکن است به عوارض خطرناک در نوزادان، بزرگسالان و زنان باردار منجر شود. در حال حاضر، این بیماری با استفاده از واکسن قابل پیش گیری است. قبل از اختراع واکسن آبله مرغان، تعداد زیادی از افراد مبتلا به این بیماری مجبور به بستری شدن در بیمارستان می شدند.
برای اطلاعات بیشتر: راه های درمان آبله مرغان در نوزادان و کودکان
بیماری سرخک در کودکان با ظهور تب، روند آبریزش بینی، و سرفه آغاز می گردد. پس از ناپدید شدن این علائم سرخک، بثوراتی در سراسر بدن ظاهر می شوند. بیشتر کودکان پس از گذشت دو هفته بهبود می یابند، اما برخی دیگر ممکن است مشکلات ذاتی یا عوارض دیگری را تجربه کنند. اگر کودک واکسن سرخک را دریافت کرده باشد، نیازی به نگرانی از بیماری سرخک نیست.
سرخجه یک بیماری ویروسی خفیف است که عمدتاً مشکلات جدی ایجاد نمی کند. با این حال، برای جنین ممکن است خطرناک باشد، بنابراین زنان باردار باید احتیاط کنند.
علائم سرخجه شامل تب خفیف و بثورهایی هستند که از صورت به سایر نقاط بدن گسترش می یابند. واکسن MMR (سرخک، اوریون و سرخجه) می تواند باعث ایجاد محافظت شود.
تب مخملک با بثورات سفت و قرمز همراه با گلودرد چرکی شناخته می شود. در ابتدا، بثورات بر روی قفسه سینه و شکم ظاهر می شوند و پس از آن به سراسر بدن پخش می شوند. زبان توت فرنگی و تب بالا نیز جزو علائم این بیماری می باشند.
عدم درمان تب مخملک می تواند باعث ابتلا به یک بیماری جدید در کودکان به نام تب روماتیسمی شود که در موارد نادر به قلب آسیب می زند. به همین دلیل در گذشته، تب مخملک به عنوان یک بیماری کشنده شناخته می شد. اما اکنون با استفاده از آنتی بیوتیک ها به راحتی قابل درمان است.
در اکثر موارد کودکانی که عارضه های پوستی تجربه می کنند، نیاز به انجام آزمون های پوستی مثل کشت یا سواب دارند تا درمان مناسب تعیین شود. اگر کودک شما تاریخچه ابتلا به (MRSA)، عفونت استافیلوکوکی، یا دیگر باکتری های مقاوم را دارد و یا در تعامل با اعضای خانواده اش یا با باکتری های مقاوم قرار گرفته است، به پزشک خود اطلاع دهید.
یکی از نوع های عارضه های پوستی عفونت های قارچی هستند که باعث ایجاد حلقه های فلس دار و قرمز رنگ روی پوست یا تکه ای از پوست سر می شوند. این نوع عفونت به راحتی از یک کودک به دیگری انتقال پیدا می کند. بنابراین، به اشتراک گذاشتن اشیاء شخصی مانند شانه، برس، حوله و لباس ها ممکن است خطرناک باشد. عفونت های قارچی با استفاده از داروهای ضدقارچ قابل درمان هستند.
مننژیت یکی از بیماری هایی است که عمدتاً در کودکان دیده می شود. این بیماری به معنای التهاب یا عفونت بافت اطراف مغز و نخاع می باشد. در نوجوانان و بزرگسالان، علائم اصلی از جمله سردرد، تب و سفتی گردن هستند. کودکان ممکن است تجربه علائمی مانند سرماخوردگی یا بی قراری شدید داشته باشند.
مننژیت ویروسی معمولاً خفیف است، اما مننژیت باکتریایی می تواند بسیار شدید باشد. در صورت عدم درمان مننژیت، عوارض جدی و خطرناکی به وجود خواهد آمد. در حال حاضر، واکسن هایی برای پیشگیری از مننژیت باکتریایی موجود است.
آیا مطلع هستید که برای کودکان و نوجوانان نباید داروی آسپیرین پیشنهاد دهید؟ دلیل این توصیه این است که مصرف آسپیرین در کودکان و نوجوانان ممکن است به وقوع سندرم ری منجر شود. علائم این بیماری در کودکان شامل تغییرات رفتاری، تشنج و وضعیتی شبیه به کما می شود. امروزه، با توصیه به عدم مصرف آسپیرین توسط کودکان، موارد سندرم ری کمتر اتفاق می افتد.
گلو درد در کودکان بسیار شایع است، اما اگر از نوع ویروسی باشد، آنتی بیوتیک لازم نیست. در این موارد، داروی خاصی نیاز نیست و باید منتظر بهبودی کودک خود طی ۷ تا ۱۰ روز باشید. اما گلو درد ممکن است در برخی موارد به علت عفونت استرپتوکوکی اتفاق بیفتد.
عفونت استرپتوکوکی را نمی توان به راحتی توسط معاینه گلو تشخیص داد. برای تشخیص دقیق استرپتوکوک، نیاز به تست آزمایشگاهی داریم یا پزشک باید یک آزمایش سریع با استفاده از نمونه برداری از گلو انجام دهد. اگر آزمایش استرپتوکوک مثبت باشد، پزشک متخصص اطفال آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد. مهم است که کودک درمان با آنتی بیوتیک را به مدت تعیین شده توسط پزشک ادامه دهد، حتی اگر علائم بهتر شده یا رفع شده باشند. داروهای استروئیدی معمولاً برای بسیاری از انواع گلو دردها مناسب نیست.
گلو درد استرپتوکوکی به ندرت در نوزادان و کودکان نوپا رخ می دهد، اما کودکانی که در مراکز مراقبت از کودکان حضور دارند یا خواهر و برادر بزرگترشان این بیماری را داشته باشند، بیشتر در معرض خطر هستند. اگرچه استرپتوکوک به طور عمده از طریق سرفه و عطسه منتقل می شود، اما کودک می تواند این بیماری را از طریق لمس اسباب بازی ها یا اشیاء دیگر که کودک آلوده با آن ها بازی کرده است، بگیرد.
عفونت های مجاری ادراری (UTI) در هنگام رشد باکتری ها در مجاری ادراری اتفاق می افتد. این نوع عفونت می تواند در هر سنی از نوزادی تا دوره نوجوانی و حتی جوانی اتفاق بیفتد. علائم UTI شامل درد یا سوزش هنگام دفع ادرار، نیاز فوری به ادرار کردن یا ادرار مکرر، خیس شدن رختخواب توسط کودکی که قبلاً بدون مشکل به دستشویی می رفت، درد در منطقه شکم یا درد در ناحیه پشت و یا کمر است.
برای تشخیص عفونت مجاری ادراری، پزشک نیاز به دریافت اطلاعات آزمایش ادرار دارد. پزشک ممکن است بسته به نوع باکتری موجود در ادرار کودک، رژیم درمانی را تعیین کند.
برونشیت مزمن یک نوع عفونت در راه های هوایی بزرگ و مرکزی در ریه هاست که اغلب در بزرگسالان دیده می شود. اصطلاح “برونشیت” عمدتاً برای توصیف عفونت ویروسی قفسه سینه استفاده می شود و نیازی به مصرف آنتی بیوتیک ندارد.
برونشیولیت در نوزادان و کودکان خردسال به ویژه در فصل سرما و هنگام شیوع آنفلوآنزا شایع است. اگر کودک به این بیماری مبتلا شود، پزشک ممکن است در حین بررسی تنفس کودک، صدای خس خس بشنود.
برونشیولیت به طور عمده ناشی از عفونت ویروسی است و به آنتی بیوتیک نیاز ندارد. داروهای معمولاً مورد استفاده در موارد آسم (مانند آلبوترول یا استروئیدها) برای بیشتر نوزادان و کودکان کوچک با برونشیولیت توصیه نمی شود. نوزادان زودرس و کودکانی که دارای بیماری های زمینه ای هستند ممکن است به برنامه های درمانی خاصی نیاز داشته باشند.
بهترین دارو های ضد درد برای کودکان شامل استامینوفن و یا ایبوپروفن هستند. بهترین روش این است که با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید تا مقدار دقیق داروی لازم بر اساس وزن فرزندتان مشخص گردد.
مسکن های مخدر برای کودکانی که جراحات داشته اند یا شکایات معمولی مانند پیچ خوردن زانو، درد گوش یا گلو درد دارند مناسب نیستند. هیچ گز کدئین برای کودکان تجویز نشود، چرا که ممکن است به مشکلات شدید تنفسی و حتی مرگ منجر شود.
سرماخوردگی به واسطه ویروس ها در بخش های بالایی مجاری تنفسی ایجاد می شود. بسیاری از کودکان کم سن، به ویژه کودکانی که در مراکز مراقبتی حضور دارند، سالانه بین ۶ تا ۸ بار به سرما خوردگی مبتلا می شوند. علائم سرماخوردگی می توانند از جمله آبریزش بینی، احتقان، و سرفه باشند که ممکن است تا ۱۰ روز طول بکشد.
وجود مخاط سبز در بینی همیشه به معنی نیاز به مصرف آنتی بیوتیک نیست. در واقع، سرماخوردگی به طور معمول هیچ گاه نیاز به آنتی بیوتیک ندارد. اما اگر پزشک شک داشته باشد که ممکن است عفونت سینوسی وجود داشته باشد، بر اساس علائم کودک و معاینه بدنی، تصمیم به تجویز آنتی بیوتیک می گیرد.
همچنین بخوانید: راه های درمان آبریزش بینی
سینوزیت باکتریایی به معنی افتادن باکتری ها در سینوس ها است. وقتی علائمی مانند آبریزش بینی و سرفه در طول روز یا شبانه روزی به مدت بیش از ۱۰ روز بدون بهبودی پیش بروند، پزشک ممکن است به وجود سینوزیت باکتریایی شک داشته باشد. اگر این علائم حتی تا حداقل سه تا چهار روز متوالی با آبریزش بینی غلیظ و زرد و همچنین تب همراه باشند، احتمالاً نیاز به درمان با آنتی بیوتیک وجود دارد.
سرفه اغلب ناشی از عفونت های ویروسی است و به طور معمول نیازی به آنتی بیوتیک ندارد. داروهای سرفه برای کودکان زیر چهار سال و نیز کودکان بین چهار تا شش سال توصیه نمی شوند، مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشند. مطالعات نشان داده اند که داروهای سرفه در گروه سنی کودکان زیر چهار سال موثر نیستند و ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کنند. همچنین، داروهای سرفه که حاوی آرام بخش ها مثل کدئین هستند، برای کودکان مناسب نیستند.
هر کودکی ممکن است حساسیتی را تجربه کند، اما فرزندان خانواده هایی که سابقه آلرژی دارند، به احتمال بیشتری به این نوع مشکلات دچار می شوند. این حساسیت ها ممکن است به ارث برده شوند، اما تنها برخی از کودکان واکنش آلرژیک فعال را تجربه می کنند. آلرژی در کودکان می تواند به شکل های مختلفی ظاهر شود. در زیر علائم چند نوع آلرژی در کودکان آمده است:
بیشتر بدانید: راه های درمان حساسیت کودکان چیست؟
آسم نیز یکی از بیماری هایی است که در کودکان و نوجوانان رخ می دهد و ممکن است به علت ورود به اورژانس، بستری شدن در بیمارستان و اغلب غیبت از مدرسه منجر شود. این بیماری قابل درمان نیست و علائم آن ممکن است تا دوران بزرگسالی ادامه یابد. با اعمال درمان مناسب، شما و کودک تان می توانید علائم را کنترل کرده و از آسیب به ریه های در حال رشد جلوگیری کنید.
بیشتر بدانید: راه های درمان اگزما در کودکان چیست؟
فلج مغزی به نوعی اختلال مزمن اطلاق می شود که توانایی کودک برای کنترل حرکات و وضعیت بدن را مختل می کند. این اختلالات معمولاً ناشی از آسیب به نواحی مغز مرتبط با حرکت هستند، که ممکن است در دوران بارداری یا بعد از تولد اتفاق بیافتد. علائم این اختلالات به طور کامل در طی سال اول زندگی کودک قابل تشخیص نیستند.
آمارها نشان می دهد که از هر 1000 تولد، تقریباً 2 تا 6 نوزاد ممکن است به فلج مغزی مبتلا شوند. کودکان مبتلا به فلج مغزی خفیف ممکن است تنها علائمی مانند لنگش خفیف یا ناهماهنگی در راه رفتن داشته باشند. اما کودکان با نوع شدید فلج مغزی احتمالاً در طول کل دوران زندگی شان به مراقبت و نظارت مداوم نیاز دارند. بسیاری از نوزادانی که با فلج مغزی متولد می شوند، ممکن است تا حدودی عقب ماندگی ذهنی یا تشنج تجربه کنند.
تحقیقات درباره بیماری های کودکان نشان داده اند که اغلب کودکان به دیابت نوع 1 مبتلا می شوند. در این نوع دیابت، سیستم ایمنی بدن سلول هایی که انسولین تولید می کنند را تخریب می کند و نتیجه این تخریب، کاهش تولید انسولین توسط بدن است. بنابراین، درمان دیابت نوع 1 از طریق تزریق انسولین ضروری است.
بیشتر بدانید: علت ابتلا به دیابت چیست؟
در مقابل، دیابت نوع 2 بیشتر در بزرگسالان دیده می شود، اما برخی کودکان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند. عمدتاً افزایش وزن، کم تحرکی و افزایش مصرف انرژی موجب ایجاد دیابت نوع 2 می شود. این نوع دیابت با استفاده از داروها (مانند قرص) یا انسولین به همراه تغذیه مناسب و ورزش قابل درمان است. کودکان عمدتاً پس از ده سالگی به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند و اغلب دارای سابقه خانوادگی در این زمینه هستند.
علائم دیابت نوع 1 و نوع 2 در کودکان می تواند شامل تشنگی بیش از حد، ادرار مکرر، کاهش وزن، خستگی و کم آبی بدن باشد. در دیابت نوع 2 همچنین ممکن است علائمی مانند درد شکمی و استفراغ دیده شود، که نشان دهنده وضعیت بحرانی به نام “کتواسیدوز دیابتی” است که زندگی کودک را تهدید می کند.
با توجه به اعلام مرکز کنترل و پیش گیری از بیماری های ایالات متحده (CDC)، طی سی سال گذشته، انتشار چاقی در کودکان بیش از دو برابر و در نوجوانان بیش از سه برابر افزایش یافته است. در سال ۲۰۱۰، بیش از یک سوم کودکان و نوجوانان اضافه وزن داشتند یا دچار چاقی بودند.
اضافه وزن به معنای داشتن وزن بیش از حد برای قد معین است و این وزن می تواند از چربی، عضله، استخوان، آب یا ترکیبی از این موارد بیافتد. از سوی دیگر، چاقی به معنای داشتن مقدار زیادی چربی در بدن است.
اضافه وزن و چاقی عمدتا به دلیل عدم تعادل بین مصرف و سوزاندن کالری است، به این معنی که مصرف کالری بیش از نیاز بدن است. عوامل مختلفی از جمله ژنتیکی، رفتاری و محیطی در این مسئله نقش دارند. در طولانی مدت، کودکان و نوجوانان چاق می توانند به بزرگسالان چاق تبدیل شده و در معرض مشکلات سلامتی جدی مانند بیماری های قلبی، دیابت نوع 2، سکته، انواع مختلف سرطان و آرتروز (استئوآرتریت) قرار گیرند.
سندرم داون به عنوان یک اختلال ژنتیکی، چالش های فیزیکی و ذهنی مختلف را برای کودکان در طول دوره زندگی شان ایجاد می کند. شدت عوارض این بیماری از فرد به فرد متغیر است، و بنابراین، مشکلات تکاملی نیز از متوسط تا جدی متفاوت می باشند.
سندرم داون، مهم ترین علت ناتوانی یادگیری ژنتیکی در کودکان است. با این حال، محققان هنوز نتوانسته اند به طور کامل مکانیسم ایجاد این سندرم یا نقش دقیق هر یک از فاکتورهای مختلف در آن را تشخیص دهند.
سندرم داون یک مشکل است که تا پایان عمر افراد با آن ها همراه است. اقدامات و مداخلات سریع برای نوزادان و کودکان مبتلا به این سندرم می تواند در ارتقاء توانایی های فیزیکی و ذهنی آن ها مؤثر باشد.
تشنج هنگامی اتفاق می افتد که کودک انواع خاصی از فعالیت های الکتریکی غیرطبیعی را در مغز تجربه می کند. این شامل تجربه ناهنجاری ها در احساسات و عواطف، دچار تشنج (تکان دادن غیرطبیعی عضلات) شدن، از دست دادن هوشیاری، و وقوع خیره شدگی به اطراف می شود.
لزوماً داشتن یک تشنج به معنی ابتلا به صرع نیست. برای تشخیص صرع به عنوان بیماری کودکان، معمولاً نیاز به تجربه چندین تشنج داریم. اغلب کودکان توانایی تحت درمان قرار گرفتن و بهبودی از صرع را دارند. با این حال، حتی تشنج های خفیف نیز باید به پزشک متخصص اطفال گزارش شوند و تحت درمان قرار گیرند.
بیشتر بدانید: تشنج ناشی از تب کودکان به چه صورت می باشد؟
بیماری کم خونی داسی شکل که با نام آنمی سلول داسی یا فقط “سلول داسی” نیز شناخته می شود، یک بیماری ارثی است که هموگلوبین درون سلول های قرمز خون را تحت تأثیر قرار می دهد. وجود هموگلوبین داسی (HbS) منجر به تشکیل گلبول های قرمز هلالی شکل، سفت و چسبناک می شود که این موضوع به گرفتگی یا بسته شدن عروق خونی کوچک میانجامد. وابسته به اینکه کدام عضو از بدن کودک شما درگیر باشد، این گرفتگی می تواند حملات دردناک، مرگ بافتی و عوارض جدی را ایجاد کند.
بیشترین موارد بیماری کم خونی داسی شکل در جمعیت آمریکایی-آفریقایی روی می دهد. این بیماری نیز در افراد با قومیت های دیگر نظیر خاورمیانه، هند مرکزی و کشورهای حاشیه دریای مدیترانه، به ویژه یونان، دیده می شود.
اگرچه روش های موثری برای کمک به تسکین علائم کم خونی داسی شکل در فرزند شما وجود دارند، اما در اکثر موارد درمان اصلی ای وجود ندارد. کودکان مبتلا به این بیماری نیاز به مراقبت های منظم پزشکی دارند.
آیا کودک شما مشکلاتی در مدفوع کردن دارد؟ آیا الگوی مدفوع او تغییر کرده و مدفوعش سفت تر از حد عادی است؟ اگر این موارد برقرار است، کودک شما ممکن است دچار یبوست باشد. یبوست یک مشکل شایع در کودکان است. علائم یبوست شامل سفت شدن شکم، ناراحتی و سرگیجه همراه است. در کودکانی که از شیر مادر تغذیه می شوند، این مشکل به ندرت دیده می شود.
برای اطلاعات بیشتر: درمان های خانگی یبوست
برای کنترل یبوست در کودکان، می توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:
نوزادان نارس، کودکانی هستند که پیش از موعد تولد، یعنی قبل از هفته 37 به دنیا می آیند. این نوزادان معمولاً با بیماری ها و نقص های جسمی مواجه می شوند. برخی از شایع ترین بیماری های نوزادان نارس عبارتند از:
بیشتر بدانید: روش های درمان های خانگی زردی کودکان کدامند؟
این بیماری ها ممکن است قابل درمان باشند، اما نیازمند نظارت و مراقبت ویژه برای نوزادان نارس هستند.
بیماری های عفونی شایع در کودکان شامل اوریان، آبله مرغان، اسهال، سرماخوردگی با تب و هپاتیت آ و ب می شوند.
اطلاعات بیشتر : روش های مراقبت از کودکان در مواقع مبتلا شدن به تب
بیماری های انگلی از جمله مسائل شائع در کودکان و نوزادان هستند. به ویژه کودکانی که در محیط های گروهی مثل مهدکودک ها یا مدارس ورزشی ورزش می کنند، ممکن است با انواع مختلفی از بیماری های انگلی روبه رو شوند. در ادامه، به مهم ترین و شایع ترین بیماری های انگلی در کودکان اشاره می شود.
انگل ژیاردیا یکی از شایع ترین انگل ها است که عمدتاً کودکان زیر پنج سال را تحت تأثیر قرار می دهد و شیوع این بیماری بسیار بالاست. تقریباً 30 درصد از کودکان زیر پنج سال به این بیماری مبتلا می شوند. کودکانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، دارای نشانگان نفروتیک (باعث کم آبی شدید و ایجاد علائم ادراری) یا مشکلات یبوست هستند، بیشتر از دیگر کودکان در معرض این انگل ها قرار دارند. نصف کودکانی که مبتلا به این انگل می شوند، بدون علائم هستند و در نیم دیگر علائمی مانند اسهال شدید، بی حالی، مدفوع چرب و بوی بد، درد شکم و نفخ، تهوع، عدم اشتهایی و لاغری تجربه می کنند. برای درمان این بیماری نیاز به مشورت با پزشک دارید. پزشک احتمالاً به شما داروی مترونیدازول را تجویز خواهد کرد که دوز آن بر اساس وزن کودک تعیین می شود.
کرمک یا پین وورم کرم های ریز سفید رنگی هستند که ممکن است در مقعد کودک زندگی کنند و در مدفوع کودک قابل مشاهده باشند. این موجودات ممکن است باعث خارش در منطقه مقعد، شب ادراری، یا درد در منطقه شکم شوند. اگرچه این موارد می تواند بسیار ناراحت کننده باشد، اما خود به خود بیماری نیست و خطرناک نیست. برای درمان این بیماری انگلی، لازم است که پزشک داروی خاصی تجویز کند. علاوه بر کودکی که مبتلا شده، احتمالاً سایر اعضای خانواده نیز نیاز به دارو خواهند داشت تا از انتقال انگل به آن ها جلوگیری شود.
البته، انواع دیگری از بیماری های انگلی نیز در کودکان و نوزادان وجود دارند که به دلیل شیوع کم، تنها به معرفی موردی از آن ها پرداخته شد:
بیماری های گوارشی به عنوان یکی از مسائل شایع در کودکان مطرح هستند که می توانند تأثیرات مخربی بر روی رشد و توسعه کودکان و نوزادان داشته باشند. در ادامه، به بررسی تعدادی از مهم ترین و پررنگ ترین بیماری های گوارشی کودکان و نوزادان می پردازیم:
بیماری سلیاک یک بیماری مزمن است که تأثیرات خود را روی روده کوچک کودکان و نوزادان نهاده و باعث حساسیت به گلوتن موجود در مواد غذایی می شود. کودکان مبتلا به این بیماری دستگاه گوارش خود را نسبت به گلوتن ناتوان میبینند، که باعث متوقف شدن رشد کودکان و نوزادان می شود. درمان اصلی این بیماری، عدم مصرف مواد غذایی حاوی گلوتن است.
کولیت یکی از بیماری های شایع مرتبط با روده بزرگ است که می تواند به خونریزی و اسهال در کودکان و نوزادان منجر شود. این بیماری نیز به عنوان یک بیماری مزمن شناخته می شود و راه حل درمانی آن، برداشتن روده بزرگ است.
بیماری کرون به عنوان یکی دیگر از بیماری های گوارشی مزمن شناخته می شود و با التهاب دستگاه گوارشی همراه است. این بیماری می تواند روده کوچک کودکان و نوزادان را درگیر کند یا روی هر دو روده آن ها تأثیر بگذارد. همچنین، ارگان های دیگری نیز ممکن است تحت تأثیر این بیماری قرار بگیرند.
البته، بیماری های گوارشی متنوع دیگری نیز در کودکان و نوزادان وجود دارند که به علت شیوع کم، تنها به معرفی موردی از آن ها اکتفا کرده ایم:
تشخیص و مدیریت این بیماری ها نیاز به مشورت با یک متخصص کودکان دارد تا بتوان به درمان مناسب دست یافت. از این رو، در صورت داشتن سوالات یا نگرانی هایی مرتبط با سلامت کودکان، به متخصصان حوزه کودکان مراجعه کرده و نظر و مشورت آن ها را دریافت کنید.
بیماری های شایع کودکان و نوزادان نیازمند توجه و مراقبت ویژه ای هستند. از آنجایی که درمان به موقع می تواند برای بهبود و پیشگیری از تشدید بیماری ها کمک کند، در صورت مشاهده هر علامت مشکوکی در کودکان و نوزادان بهتر است به توصیه های زیر عمل کنید:
اهمیت نگهداری از سلامتی کودکان و نوزادان به عنوان یک اولویت بالا نباید دست کم گرفته شود. این اقدامات می توانند به بهبود کیفیت زندگی آن ها و جلوگیری از مشکلات دیگر منجر شوند.
علت های مختلفی برای اسهال در کودکان وجود دارد، از جمله:
برای اطلاعات بیشتر: راه های درمان انواع اسهال
برای مدیریت اسهال در کودکان، اهمیت مانیتورینگ ویژگی ها و علائم اسهال، اطمینان از بهداشت دست ها، و مراجعه به پزشک در صورت ادامه اسهال یا علائم نگران کننده تأکید می شود.
برای پیشگیری از اسهال در کودکان، می توانید مراقبت های زیر را انجام دهید:
توجه به این موارد به کاهش احتمال بروز اسهال در کودکان کمک خواهد کرد.
بله، اگزما یکی از بیماری های خارش آور در دوران کودکی است که با علائمی مانند قرمزی و التهاب پوست مشخص می شود. انواع مختلفی از اگزما وجود دارند که در کودکان رایج هستند؛ از جمله درماتیت آتوپیک، درماتیت تماسی، اگزمای دیشیدروتیک و درماتیت سبورئیک که در نوزادان به نام “کلاهک گهواره ای” نیز شناخته می شوند. اگزما، به ویژه درماتیت آتوپیک، معمولاً در کودکان با سن 6 ماه تا 5 سال دیده می شود.