بارداری، بیماری های قلب و عروق، دارو
منو
بارداری، بیماری های قلب و عروق، دارو
بارداری، بیماری زنان، دارو
جراحی های زیبایی و پلاستیک، دارو
بیماری های پوست و مو، دارو
دارو، رابطه جنسی
بارداری، دارو
نگهداری صحیح از داروها بسیار حائز اهمیت است. برای انجام این کار به موارد زیر توجه داشته باشید:
سابقه آلرژی به دارو ها یا علائم غیرمعمول پس از مصرف دارو ها و غذا ها، داشتن یک رژیم غذایی خاص مانند کم نمک یا بدون قند، بارداری یا شیردهی که نیاز به مصرف دارو دارد، مصرف همزمان دیگر داروها، داشتن بیماری های زمینه ای یا حتی در صورت فراموشی طرز مصرف و میزان دارو. قبل از مصرف دارو ها در خصوص این موارد با پزشک خود صحبت کنید.
برای مصرف صحیح دارو، به دقت دستورات پزشک را رعایت کنید و دارو را در زمان معین و به مدت زمانی که پزشک شما تعیین کرده است، مصرف کنید. اگر از داروهای بدون نسخه استفاده می کنید، حتماً دستور مصرفی که در بروشور دارو آمده را رعایت نمایید. در صورت عدم وضوح یا شک در مورد دستور مصرف دارو، با پزشک خود مشورت کنید. باید به یاد داشته باشید که به جز در مواردی که توسط داروساز یا پزشک ترکیب می شوند، هیچ دارویی را با یکدیگر ترکیب نکنید. همچنین برای جلوگیری از خطاها، هرگز در تاریکی دارو مصرف نکنید و همیشه برچسب دارو را قبل از مصرف بررسی کنید، به خصوص تاریخ انقضا و مقدار تجویز شده!
قبل از مصرف داروهای استنشاقی، حتماً میزان تجویز شده و دستورات مربوط به مصرف آن ها را در بروشور دارو موردنظر مطالعه کنید. در صورتی که نتوانستید مقدار مصرف دارو را درک کنید، با پزشک خود تماس بگیرید. این موضوع بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که داروهای استنشاقی ممکن است راه ها و شیوه های متنوعی برای مصرف داشته باشند و باید از روش صحیح و ایمن آن ها اطمینان حاصل کنید.
بیشتر بدانید: انواع قرص های آرامش بخش
در خصوص داروهای خوراکی، به طور کلی توصیه می شود که آن ها را با یک لیوان پر آب مصرف کنید. اما مهم است که با پزشک خود در مورد نحوه مصرف داروهای خوراکی مشورت کنید. برخی از داروها باید همراه با غذا مصرف شوند، در حالی که برخی دیگر باید با معده خالی مصرف گردند. هنگامی که از داروهای با اثر طولانی نظیر قرص نیتروگلیسرین ریتارد استفاده می کنید، باید کل قرص را یک باره مصرف کنید و از نصف کردن یا جویدن آن خودداری نمایید. در صورت استفاده از شربت ها، بهتر است میزان و سایز قاشق مصرفی را از دکتر داروساز سوال کنید. داروهای خوراکی ممکن است دوزهای مختلفی داشته باشند، لذا بهتر است از دوز تجویز شده توسط پزشک خود پیروی کنید. به عنوان مثال، قرص پروپرانولول به انواع 10 و 40 میلی گرمی و با دوزهای متفاوت موجود است.
در مورد قطره های بینی، برای مصرف صحیح ابتدا باید آرام و آرام فین کنید. سر خود را به حالت نشسته یا ایستاده عقب ببرید، سپس قطره را به داخل بینی ریخته و سر را برای چند دقیقه عقب نگه دارید تا دارو به اندازه کافی در بینی توزیع شود. همچنین به عنوان اقدامی بهداشتی، نوک قطره را با آب گرم بشویید و با یک پارچه تمیز خشک کنید. برای جلوگیری از عفونت، هر قطره فقط توسط یک نفر باید استفاده شود.
در مورد قطره های چشمی، برای جلوگیری از عفونت، از تماس نوک قطره با سطوح دیگر، حتی پلک ها، باید پرهیز کرد و همیشه اطمینان حاصل کرد که درب قطره را به طور محکم ببندید. همچنین می توانید برای کنترل بهتر واحد مصرفی را در دست داشته و قطره را به دقت در چشمان خود پس از کشیدن پلک تحتانی ریخته و سپس آرام چشمان خود را ببندید. حتماً از پلک زدن خودداری کنید. پس از وارد کردن قطره، چشم را به مدت 1 تا 2 دقیقه باز نکنید. اگر داروی مورد نیاز برای درمان آب سیاه یا التهاب چشم است، در کنار اقدامات فوق باید انگشت میانی خود را نیز به مدت 1 تا 2 دقیقه به گوشه داخلی چشم فشار دهید تا دارو به خوبی جذب شود و عوارض جانبی ایجاد نشود.
در مورد قطره های گوشی، به منظور جلوگیری از عفونت، باید از تماس قطره با سطوح دیگر خودداری کنید. ممکن است قطره کاملاً پر نباشد که این امر برای کنترل بهتر هنگام مصرف ضروری است. روش مصرف این قطره ها به این شکل است: ابتدا به پهلو خوابیده و سر خود را طوری قرار دهید که گوش مورد نظر به بالا باشد. در بزرگسالان، لاله گوش را به آرامی به بالا و عقب بکشید و در کودکان، آن را به پایین و عقب کشیده و دارو را به داخل کانال گوش بچکانید. سپس برای مدت 5 دقیقه در همان وضعیت بمانید تا دارو به طور کامل در مجرای گوش پخش شود (در بچه ها و افرادی که نمی توانند زیاد در این وضعیت بمانند، به مدت 1 تا 2 دقیقه صبر کنید). در پایان مصرف قطره، نوک قطره را با پارچه تمیز پاک کنید و درب آن را محکم ببندید.
بیشتر بخوانید: انواع قرص های خواب آور و عوارض آن ها
در مورد پمادهای چشمی، به منظور جلوگیری از عفونت، باید از تماس نوک پماد با سطوح دیگر، حتی پلک ها، خودداری کنید و همیشه درب آن را محکم ببندید. روش مصرف این پمادها به این شکل است: ابتدا دست ها را بشویید. سپس پلک تحتانی را به سمت بیرون بکشید و یک نوار باریک از پماد را زیر پلک قرار دهید. معمولاً حدود یک سانتی متر پماد کافی است. چشم ها را آرام ببندید و 1 تا 2 دقیقه باز نکنید. بعد از استفاده از پماد چشمی، برای پاک کردن کامل دارو، دست ها را بشویید.
روش مصرف اسپری های بینی به این صورت است: ابتدا به آرامی نفس بکشید. سر خود را به بالا ببرید و دارو را به داخل بینی اسپری کنید، سپس از طریق نفس عمیق و کشیدن نفس از راه بینی، دارو را وارد کنید. پس از مصرف، نوک اسپری را با آب گرم بشویید. مراقب باشید که آب وارد اسپری نشود، سپس آنرا با پارچه تمیز خشک کنید. به منظور جلوگیری از عفونت، از هر اسپری را فقط یک نفر باید استفاده کند.
راهنمای مصرف شیاف ها به صورت زیر است:
نکات مهم درباره ی کرم ها و پمادهای مقعدی
این راهنمایی ها به منظور استفاده صحیح و بهداشتی از شیاف ها و داروهای مقعدی تهیه شده اند. حتما توصیه می شود که دستورات و توصیه های پزشک یا داروساز را نیز رعایت کنید.
نحوه مصرف داروهای واژینال به این صورت است که ابتدا دست ها را بشویید و سپس از اپلیکاتور مخصوص مربوط به دارو استفاده کنید. اگر شما باردار هستید، قبل از استفاده از اپلیکاتور، با پزشک خود مشورت کنید. پس از استفاده، دست ها و اپلیکاتور را با آب گرم و صابون بشویید.
یکی از پرسش های رایج در زمینه دارو های ضد افسردگی و اضطراب، مربوط به انتخاب بهترین دارو برای این مشکلات است. تحقیقات گسترده ای در این زمینه انجام شده است و نتایج بسیاری از آن ها نشان می دهد که داروهای SSRI (مهار کننده بازجذب سروتونین) و SNRI (مهار کننده بازجذب سروتونین و نوراپینفرین) به عنوان درمان های مؤثر برای افسردگی و اضطراب مورد استفاده قرار می گیرند. به عنوان نمونه، برخی از داروهای معروف در این دسته شامل فلوکستین (پروزاک)، فلووکسامین (لووکس)، پاروکستین، و سرترالین (زولوفت) هستند.
علاوه بر این، داروهای ضد اضطراب شامل بنزودیازپین ها نیز وجود دارند. برخی از این داروها شامل آلپرازولام (زاناکس)، دیازپام (والیوم)، بوسپیرون (بوسپار)، و لورازپام (آتیوان) می شوند. با این حال، باید توجه داشت که این داروها ممکن است دارای عوارض جانبی باشند، بنابراین بهتر است همیشه تحت نظر پزشک مصرف شوند و هیچ وقت به صورت بلندمدت (مگر با تجویز پزشک) استفاده نشوند.
داروهای گیاهی، به عنوان یک دسته مهم از مکمل های طبیعی، از انواع گیاهان دارویی مشتق می شوند که برای بهبود و حفظ سلامتی انسان ها به کار می روند. این گیاهان از گونه به گونه با ترکیبات شیمیایی متفاوتی برخوردار هستند که خواص درمانی مختلفی دارند. از زمان های کهن، انسان ها از داروهای گیاهی برای درمان بیماری ها و تسکین علایم مختلف استفاده می کرده اند.
انواع داروهای گیاهی به شکل مختلف در دسترس هستند، از جمله عصاره ها، کپسول ها، قرص ها، و چای ها. هر نوع گیاه دارویی دارای خواص خاص خود می باشد که به سلامت عمومی انسان ها کمک می کند. برخی از مهم ترین گیاهان دارویی شامل زنجبیل که به عنوان ضد تهوع و ضد التهاب معروف است، زردچوبه که خواص ضد التهابی دارد، گل همیشه بهار که به عنوان دارویی ضد افسردگی مورد استفاده قرار می گیرد، و آلوئه ورا که برای تسکین پوست و درمان التهاب ها مشهور است.
از دید سلامت، داروهای گیاهی می توانند به عنوان یک گزینه طبیعی و مکمل برای دارو های شیمیایی مورد استفاده قرار گیرند. این دارو ها معمولاً به تنهایی یا به عنوان تکمیلی به درمان های سنتی اضافه می شوند. آن ها ممکن است در درمان مشکلات مختلف از جمله افسردگی، اضطراب، دردهای مفصلی، مشکلات گوارشی، و سلامتی قلب مفید باشند.
بهتر است داروها به صورت کامل با نسخه ها و راهنمای مصرف متصل به خود، پیش از شروع سفر در دسترس شما باشند، نه داخل چمدان یا محل های دیگر. همیشه مقدار کافی از دارو را برای تمام مدت سفر همراه داشته باشید و در صورت نیاز کپی از نسخه پزشکی خود را همراه داشته باشید. برای پاسخ به هر گونه سؤال یا نیاز به اطلاعات بیشتر در مورد مصرف داروها، همیشه مشورت با پزشکتان را در نظر بگیرید. شما می توانید تمام سؤالات خود را یادداشت کرده و در ویزیت بعدی خود با پزشک مطرح کنید. ایمنی و سلامتی شما در سفر بسیار مهم است. برای اطلاعات بیشتر مقاله لیست دارو های کاربردی در سفر مطالعه شود.
دانستنی های مرتبط با دارو ها برای افراد مسن بسیار اهمیت دارد، زیرا افراد مسن ممکن است دارای نیازها و وضعیت های بهداشتی خاصی باشند. در ادامه، مهمترین مواردی که افراد مسن باید در مورد داروها بدانند، آورده شده است:
بیشتر بحوانید: مصرف همزمان چه دارو هایی تداخل دارند؟
در این بخش به دانستنی های دارویی در دنیای کودکان می پردازیم. همانطور که می دانید مصرف دارو ها در کودکان بسیار کنترل شده و دقیق و با تجویز پزشک باید انجام گیرد و از مصرف خودسرانه باید جلوگیری کرد. حال به سراغ توضیح این بخش می رویم؛
در صورتی که تصمیم به دادن هر گونه دارو به کودکتان گرفته اید، حتماً قبل از این کار با پزشک فرزندتان مشورت کنید. به یاد داشته باشید که اگر کودک شما به طور اشتباه دارو مصرف کند، علائم مسمومیت در وی بسیار شدیدتر از بزرگ ترها خواهد بود.
بیشتر بخوانید: مصرف چه دارو هایی ممنوع اعلام شده؟
آسپیرین یک نوع داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که بزرگ ترها عمدتاً برای کاهش درد و تب استفاده می کنند. اگر کودک شما تب دارد یا دردی احساس می کند، هیچ وقت ترتیب ندهید که آسپیرین به او داده شود. این عمل ممکن است منجر به ابتلا به سندروم ری گردد، که یک بیماری نادر اما بسیار خطرناک است. برای داروهای بدون نسخه، تنها از ایبوپروفن مخصوص کودکان با دوز مشخص استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که ایبوپروفن برای کودکان زیر 6 ماه مناسب نیست.
انجمن متخصصان کودکان آمریکا (AAP) از دادن بیش از حد داروهای ضد سرفه و ضد سرماخوردگی توسط والدین به فرزندانشان هشدار داده اند. دوز اضافی این دسته داروها ممکن است عوارض جانبی متعددی از جمله خواب آلودگی یا بی خوابی، ناراحتی معده، ناراحتی های پوستی و کهیر ایجاد کند. در موارد شدید تر ممکن است باعث ضربان شدید قلب، تشنج و حتی مرگ شود. هر سال هزاران کودک به علت مصرف بیش از حد داروهای ضد سرفه و ضد سرماخوردگی به بخش اورژانس بیمارستان منتقل می شوند.
به فرزندتان داروهای ضد تهوع ندهید مگر اینکه پزشک مخصوص کودکان آن را تجویز کرده باشد. اکثر کودکان دارای تهوع و استفراغ کوتاه مدتی هستند و به طور معمول بهبود می یابند. در صورتی که استفراغ کودک شما شدید باشد و به دلیل دفع زیاد آب، کودک کم آب شده باشد، به پزشک متخصص کودکان مراجعه کنید.
از دادن داروهای بزرگان به کودکان خود خودداری کنید. نصف کردن دارو های بزرگسالان و دادن آن به فرزندتان برای کاهش هزینه های درمان اشتباه است. این تصور نه تنها در مورد قرص ها بلکه در مورد شربت ها، قطره ها و آمپول ها نیز صدق می کند. اگر داروی مخصوص کودکی در خانه دارید و دوز مناسب برای کودک روی برچسب آن درج نشده باشد، حتماً قبل از مصرف آن به پزشک متخصص کودکان مراجعه کنید.
استامینوفن یک نوع داروی ضد درد و تب است که باید به صورت دقیق بر اساس دستور پزشک و با رعایت دستورهای دارویی به فرزندتان دهید. مصرف اضافی استامینوفن، مخصوصاً توسط والدین تازه کار که در مواجهه با درد شدید کودکان خود، دوزهای بیشتری از این دارو را به آن ها می دهند، نادرست است.
به خوبی آگاه باشید که دادن داروی کودک به کودک دیگری یا همکلاس فرزندتان تنها باعث مشکلات بیشتر می شود.
کودکان هنوز قادر به بیان دقیق شرایط خود نیستند و شما هم از علائم بیماری ها کافی اطلاع ندارید. ممکن است علائم بیماری دو کودک مشابه باشد ولی علت مختلفی داشته باشند. تشخیص و درمان بیماری تنها در اختیار پزشک متخصص کودکان است.
اگر تاریخ انقضای دارو گذشته باشد، نباید دیگر از آن استفاده کنید. نگهداشتن داروها در یخچال به امید استفاده مداوم از آن ها یک اشتباه بزرگ است. تولیدکنندگان داروها از روش های شیمیایی برای حفظ دارو از تجزیه و فساد استفاده می کنند، اما این حفاظت تنها تا تاریخ انقضای روی بسته بندی دارو معتبر است. پس از این تاریخ، دارو ممکن است تجزیه شود و اثر مطلوب در بدن ایجاد نکند یا به جای آن ممکن است عوارض جدی ایجاد کند که در کودکان به شدت تأثیرگذار است. همچنین، اگر دارو تغییر رنگ، مزه یا بو داده باشد، نباید آن را مصرف کنید. برای اطلاعات بیشتر مقاله عوارض مصرف دارو های تاریخ گذشته را مطالعه کنید.
با توجه به اینکه کودکان زیر 5 سال ممکن است هنوز بلد نباشند قرص ها را با آب ببلعند، به عنوان والدین باید از دادن انواع قرص ها و داروهای جویدنی به آن ها خودداری کنید. اگر انواع شربت یا قطره های دارو تجویزی در بازار موجود نباشند، ممکن است پزشک از شما بخواهد داروی تجویزی را له کنید و در یک قاشق با یک خوراکی نرم مثل سیب یا شیربرنج مخلوط کنید و به کودک دهید.
استفراغ عمدی تنها در موارد مسمومیت شدید و تحت نظر پزشکان متخصص سم شناسی انجام می شود. استفراغ عمدی توسط والدین برای کودکان مضر است و نباید از آن استفاده کنید.
بعضی از خانواده ها به جهت درمان بیماری های عفونتی و تنفسی و زخم های پوستی فرزندانشان از انواع آنتی بیوتیک هایی که در خانه دارند استفاده می کنند. یادتان باشد میزان دوز مصرفی و نوع آنتی بیوتیک ها به نظر پزشک وابسته است و از مصرف خودسرانه صرف نظر کنید.
بیشتر بخوانید: انواع آنتی بیوتیک ها و موارد مصرف آن ها
هشدارهای مهم در مورد مصرف داروها باید به دقت رعایت شوند. هیچ وقت داروی خود را به دیگران ندهید، زیرا داروها برای هر فرد و با توجه به بیماری و وضعیت بالینی او تجویز شده اند و ممکن است برای شخص دیگری مضر و خطرناک باشند. همچنین باید به یاد داشته باشید که بسیاری از داروها نباید با دیگر داروها یا نوشیدنی های الکلی مصرف شوند، بنابراین در این مورد حتماً با پزشک خود مشورت کنید. قبل از انجام هر نوع عمل جراحی، حتی اعمال دندانپزشکی یا درمان های اورژانسی، پزشک خود را از داروهایی که مصرف می کنید آگاه سازید. در صورتی که فکر می کنید دارویی را بیش از حد مجاز مصرف کرده اید یا کودک شما از داروی شما خورده است، حتماً به یک مرکز مسمومیت مراجعه کنید. این موارد امری اساسی برای سلامتی و ایمنی شما و دیگران است.
هر دارویی باعث اثرات معمولی درمانی می شود، اما ممکن است به عوارض جانبی نیز منجر شود. برخی از این عوارض نیاز به توجه ویژه دارند در حالی که برخی دیگر از اهمیت زیادی برخوردار نیستند. برای شما اهمیت دارد که عوارض ممکنه داروی مصرفی خود را بشناسید و اگر علائم آن ها ظاهر شد، بدانید چه کاری باید انجام دهید. در این مورد، با پزشک خود مشورت کرده و عمل صحیح را انتخاب کنید. ایمنی و سلامتی شما بسیار اهمیت دارد.
منابع معتبر و مورد اعتماد برای اطلاعات دارویی عبارتند از:
بیشتر بدانید: دارو هایی که باید بلد باشیم.
همواره اهمیت استفاده از منابع معتبر و مورد اعتماد در مورد اطلاعات دارویی بسیار حیاتی است تا از مصرف ایمن و موثر داروها اطمینان حاصل شود. همچنین تغییر در مصرف هر دارو باید تحت نظر و راهنمایی پزشک انجام شود.
دریافت اطلاعات تکمیلی درباره داروها می تواند بسیار مفید باشد. اطلاع داشتن از هم نام ژنریک و نام تجاری داروی مصرفی، اهمیت دارد. گاهی اوقات، دکتر داروساز تا زمان مشورت با پزشک شما دارو را تجدید نمی کند. بنابراین، برای جلوگیری از دوره های بی دارویی، همیشه به موقع اقدام به تمدید نسخه دارویی خود کنید. این موضوع بسیار حیاتی است، به ویژه برای داروهایی که باید به طور منظم و روزانه مصرف شوند، مانند داروهای قلبی یا دیابت. این اطلاعات می تواند به بهبود سلامت و ایمنی شما کمک کند.
