دکتر نسیم غفوریان متخصص طب اورژانسبررسی شده توسط: دکتر نسیم غفوریان متخصص طب اورژانس

انگشت چکشی چیست

انواع انگشت چکشی چیست؟

انگشت چکشی دست یک وضعیت مشکل زا در مفاصل انگشتان است که ممکن است بر اثر عوامل مختلفی ایجاد شود. این وضعیت باعث خم شدن انتهای یک یا چند انگشت می شود، به طوری که این انگشتان قادر به بازگشت به حالت صاف خود نیستند. در این مقاله به بررسی علل انگشت چکشی دست، علائم آن و راه های درمان این وضعیت خواهیم پرداخت. همچنین تاثیرات این وضعیت بر زندگی روزمره فرد، اهمیت مراقبت و درمان به موقع این مشکل بررسی خواهد شد.

اطلاعیه

آناتومی دست

در ساختار دست، تاندون های اکستنسور و فلکسور نقش مهمی در حرکت انگشتان ایفا می کنند. این تاندون ها از عضلات ناحیه ساعد شروع می شوند و از سطح مچ عبور کرده، به استخوان های انگشتان متصل می شوند. تاندون های اکستنسور، که از عضلات اکستنسورهای ساعد می آیند، به استخوان های انگشتان متصل شده و در انجام حرکاتی مانند باز کردن انگشتان نقش دارند. این عملکرد دارای اهمیت به سزایی در فعالیت های روزمره و کارهایی مانند نوشتن برخوردار است.

در مقابل، تاندون های فلکسور از عضلات فلکسورهای ساعد به سمت استخوان های انگشتان امتداد دارند. این تاندون ها در انجام حرکات خم شدن انگشتان نقش داشته و از اهمیت زیادی برخوردارند، به ویژه در فعالیت هایی که نیاز به قدرت و دقت در حرکات دست دارند. تعادل و هماهنگی بین این دو نوع تاندون و عضلات مرتبط با آنها، در حفظ عملکرد صحیح دست و انجام وظایف روزمره کلیدی است. هرگونه نقص یا مشکل در این ساختار می تواند به مشکلاتی مانند انگشت چکشی دست ایجاد کند.

مالت فینگر دست چیست؟

مالت فینگر چیست؟

مالت فینگر یا انگشت چکشی دست یک وضعیت مشخص در مفاصل انگشت ها است که می تواند به علت نقص در عضلات، رباط ها یا ساختارهای دیگر دست رخ بدهد. این وضعیت به دلیل اختلال در تعادل نیروهای موثر در مفصل انگشت ها ایجاد می شود. در مالت فینگر، مفصل انتهایی یک یا چند انگشت خم شده و نمی تواند به صورت کامل به حالت صاف باز گردد. این وضعیت می تواند ناشی از مواردی مانند ضعف عضلات، آسیب به رباط ها یا تغییرات در ساختار استخوانی باشد.

دو حالت کلی در این نوع آسیب

در ادامه انواع آسیب های انگشت چکشی دست معرفی شده است که عبارتند از:

۱- آسیب های با منشا تاندونی:

در آسیب های با منشا تاندونی، مشکلات اصلی معمولا از ناحیه تاندون ها (ساختارهای نرم مانند تاندون ها و لیگامان ها) ایجاد می شود. این مشکلات ممکن است ناشی از مصدومیت، فشار طولی یا اختلال در تعادل عضلات باشند. در آسیب های با منشا تاندونی علائم مانند درد، تورم، قرمزی و محدودیت حرکتی معمولا دیده می شوند. درمان ممکن است شامل استراحت، فیزیوتراپی، مصرف دارو و در موارد شدیدتر جراحی باشد.

۲- آسیب های با منشا استخوانی:

در آسیب های با منشا استخوانی، مشکلات اصلی از ساختارهای استخوانی انگشت چکشی دست ناشی می شوند. این مشکلات ممکن است شامل شکستگی ها (انواع شکستگی استخوان)، تغییرات در مفاصل و استخوان ها یا سایر مشکلات ساختاری باشند. علائم آسیب های با منشا استخوانی ممکن است شبیه به آسیب های با منشا تاندونی باشند، اما درمان آنها ممکن است به دلیل نوع و شدت مشکل متغیر باشد. در بعضی موارد جراحی ممکن است لازم باشد تا مشکلات ساختاری رفع شوند.

بیشتر بدانید:روماتیسم مفصلی چیست؟

علائم مالت فینگر

علائم مالت فینگر

برخی از علائم مرتبط با مشکلات انگشت چکشی شامل موارد زیر می شوند:

  • انحراف انگشت: انگشت چکشی ممکن است به سمت داخل (تا حدی که انگشت به نظر می رسد شبیه چکش باشد) منحرف شود.
  • تورم و قرمزی: در صورت وجود التهاب یا مصدومیت، انگشت چکشی ممکن است متورم و قرمز شود.
  • درد: مصدومیت، التهاب یا تغییر در ساختار استخوان ها و مفاصل می تواند باعث درد شود. این درد ممکن است مداوم یا در شرایط خاص تشدید شود.
  • محدودیت حرکتی: محدودیت حرکتی یکی از عوارض انگشت چکشی است. آسیب به تاندون ها، عضلات، رباط ها یا ساختارهای دیگر در قسمت انتهایی انگشت می تواند منجر به محدودیت حرکتی گردد.
  • تغییر در شکل ناخن: تغییر در شکل ناخن ممکن است ناشی از مشکلات و آسیب های متعددی باشند که در قسمت انتهایی انگشت چکشی ایجاد می شوند.

علت ایجاد عارضه انگشت چکشی

علت ایجاد مالت فینگر چیست؟

عارضه انگشت چکشی (مالت فینگر) ممکن است از آسیب دیدن قسمت انتهایی انگشت ناشی شود به خصوص از آسیب دیدن تاندون ها که وظیفه نگه داشتن انتهای انگشت را برعهده دارند. این آسیب ها می توانند از موارد مختلفی ناشی شوند که عبارتند از:

۱- آسیب های ورزشی:

آسیب های ورزشی می توانند به عنوان یکی از عوامل ایجاد کننده انگشت چکشی (مالت فینگر) باشند. در فعالیت های ورزشی که نیاز به حرکات دقیق دست و انگشتان دارند، انگشتان ممکن است به شدت درگیر شوند و از تنظیم طبیعی خود خارج شوند. این وضعیت می تواند منجر به مشکلاتی مانند آسیب به تاندون ها، رباط ها یا استخوان ها شود که در نهایت به ایجاد انگشت چکشی منجر می شود.

برای اطلاعات بیشتر: انواع آسیب‌ های ورزشی و درمان آنها

۲- آسیب به تاندون ها:

آسیب به تاندون ها می تواند یکی از عوامل اصلی در ایجاد انگشت چکشی (مالت فینگر) باشد. تاندون ها ساختارهایی هستند که عضلات را به استخوان متصل می کنند و در حرکت و انجام فعالیت های مختلف بدن نقش دارند. در مورد انگشت چکشی، آسیب به تاندون هایی که به انتهای انگشت ها متصل هستند می تواند مشکلاتی ایجاد کنند. آسیب به تاندون ها ممکن است به شکل های مختلفی رخ بدهد که عبارتند از:

  • ترک تاندون: در ترک تاندون، تاندون ممکن است به صورت جزئی یا کامل ترک بخورد. ترک تاندون می تواند ناشی از فشار نامناسب، حرکات تند و ناگهانی یا استفاده بیش از حد از انگشتان باشد.
  • پارگی تاندون: در پارگی تاندون، تاندون به صورت کامل پاره می شود. پارگی تاندون معمولا نیاز به مداخله پزشکی جدی دارد و ممکن است نیاز به جراحی باشد.
  • کشیدگی تاندون: در کشیدگی تاندون، ممکن است تاندون به مدت طولانی کشیده شده باشد. کشیدگی تاندون ممکن است در زمان اجرای حرکات تکراری یا استفاده مکرر از انگشتان رخ دهد.

مقالات مرتبط

۳- آسیب به استخوان:

آسیب به استخوان ها نیز می تواند یکی از عوامل ایجاد انگشت چکشی (مالت فینگر) باشد. استخوان های قسمت انتهایی انگشتان ممکن است در معرض نیروهای آسیب زننده قرار گیرند که به صورت مستقیم یا همزمان باعث پارگی یا ترک تاندون شوند. ضربه های مکرر، فشارهای طولانی مدت و ورزش های خاص می توانند باعث آسیب دیدن استخوان های ناحیه انتهایی انگشت شوند.

پیشگیری از مالت فینگر

استفاده از اسپلینت یک راه موثر برای پیشگیری از آسیب های احتمالی انگشت چکشی در هنگام ورزش است. این دستگاه ها معمولا از موادی مانند پلاستیک یا فلز ساخته می شوند و بر روی انگشتان قرار می گیرند تا حرکت آنها را محدود کنند و از تغییر شکل غیرطبیعی آنها جلوگیری کنند. استفاده از اسپلینت در تمام طول روز حتی خارج از زمان ورزش، می تواند به شما کمک کند تا انگشتان شما در وضعیتی استراحت قرار گیرند و بهبود یابند. این اقدام می تواند به تقویت و بهبود وضعیت عضلات و بافت های اطراف انگشتان کمک کند. همچنین مهم است که در هنگام ورزش کردن از تکنیک های صحیح استفاده کنید و از تجهیزات محفاظتی مناسب مانند دستکش ها یا بندهای ورزشی استفاده کنید تا خطرات آسیب دیدگی را کاهش دهید.

راه های درمان انگشت چکشی دست

راه های درمان مالت فینگر کدامند؟

درمان های ورزشی

تمرینات ورزشی مخصوص انگشت چکشی می تواند به بهبودی توانایی و عملکرد این انگشت کمک کند. هنگامی که از تمرینات استفاده می کنید حواستان به این نکات باشد که تمرینات را به آرامی شروع کرده و در صورتی که درد یا ناراحتی اضافی احساس کردید، فورا تمرینات را متوقف کنید. همچنین بهتر است قبل از شروع هر برنامه تمرینی با جراح ارتوپدی یا فیزیوتراپیست مشورت کنید. در ادامه، تعدادی از تمرینات ورزشی برای بهبود عملکرد انگشت چکشی ذکر شده است:

۱- تمرینات گرم کردن:

  • چرخاندن انگشت چکشی در حالت های مختلف
  • نوازش و لرزاندن انگشت به طور آرام

۲- تمرینات تقویتی:

  • فشار دادن انگشت چکشی به دیگر انگشتان
  • انجام حرکات چرخشی با استفاده از یک توپ یا شی نرم
  • استفاده از لاستیک تقویتی برای افزایش مقاومت

بیشتر بدانید: علت لرزش دست و راه های درمان آن

۳- تمرینات انعطاف پذیری:

  • خم کردن و سپس باز کردن انگشت چکشی به طور آرام
  • چرخش دادن انگشت چکشی به دور مفصل آن

۴- تمرینات با توپ لاستیکی نرم:

  • فشار دادن به یک توپ لاستیکی نرم با انگشت چکشی
  • چرخاندن توپ لاستیکی نرم در دست به طور آرام

۵- تمرینات با آب و یخ:

  • غرق کردن انگشت چکشی در آب گرم برای چند دقیقه
  • نگه داشتن بسته یخ در دست به مدت کوتاه برای کاهش التهاب

آتل انگشتی مالت فینگر چیست؟

درمان های جراحی

در صورت شکستگی بزرگ یا دررفتگی مفصل در انگشت چکشی ممکن است عمل جراحی مورد نیاز باشد. این نوع شکستگی ها ممکن است نیاز به ترمیم استخوان، تعمیر تاندون یا ثابت نگه داشتن  مفصل داشته باشند. در موارد شکستگی بزرگ، جراح ممکن است از گیره ها و سیم های فلزی برای نگه داشتن استخوان ها در موقعیت صحیح و تسریع فرآیند ترمیم استفاده کند. در مواردی که تاندون ها آسیب دیده اند، عمل جراحی برای ترمیم تاندون ها ممکن است ضروری باشد. تصمیم به انجام عمل جراحی باید توسط یک جراح ارتوپدی انجام شود. او با ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، میزان آسیب و نیازهای درمانی بهترین روش درمانی را انتخاب خواهد کرد.

درمان های فیزیوتراپی

جلسات فیزیوتراپی معمولا برای بهبود حرکت مفاصل و جلوگیری از سفتی آنها طراحی می شوند. این جلسات به شکل تخصصی توسط فیزیوتراپیست ها اجرا می شوند و هدف اصلی آنها افزایش انعطاف، قدرت عضلات و بهبود کیفیت حرکت است. مدت زمان جلسات فیزیوتراپی بستگی به شدت مشکل و نوع درمان دارد. در بسیاری از موارد برنامه فیزیوتراپی ممکن است شامل تمرینات اختصاصی برای تقویت عضلات، تمرینات انعطاف پذیری، ماساژ و تکنیک های دیگر باشد. این جلسات معمولا به صورت منظم و پی در پی ادامه می یابند تا بهترین نتایج برای بیمار حاصل شود.

درمان های خانگی

درمان های خانگی انگشت چکشی

برای درمان خانگی انگشت چکشی دست، می توانید از روش های زیر استفاده کنید:

  • استراحت: اجتناب از فشار اضافی بر روی انگشت چکشی و استفاده از دستکش یا بند ورزشی برای حمایت در طول روز.
  • کمپرس گرم: قرار دادن کمپرس گرم بر روی انگشت آسیب دیده به مدت (۲۰-۱۵) دقیقه برای کاهش درد و بهبود جریان خون.
  • تمرینات افزایش انعطاف پذیری: انجام تمرینات افزایش انعطاف پذیری مانند چرخش و خم کردن انگشت ها برای بهبود حرکت انگشت چکشی.
  • کمپرس یخ: استفاده از کمپرس یخ بر روی انگشت آسیب دیده به مدت (۲۰-۱۵) دقیقه برای کاهش تورم و التهاب.
  • داروهای ضد التهاب: استفاده از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مثل ایبوپروفن (Ibuprofen) با مشورت پزشک متخصص.

بیشتر مطالعه کنید: راه های درمان انگشت چکشی پا کدامند؟

چه کسانی در معرض خطر انگشت چکشی هستند؟

  • ورزشکاران بسکتبال، والیبال، فوتبال و ورزش های مشابه که از توپ های سنگین استفاده می کنند.
  • کارگران صنعتی یا ساختمانی که با ابزار سنگین کار می کنند.
  • افرادی که در زمینه های هنری، ساخت و تولید کارهای دستی فعالیت دارند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

درمان های خانگی انگشت چکشی کدامند؟

اگر آسیبی به انگشت چکشی  وارد شده و به دنبال بازیابی توانایی و عملکرد انگشت هستید، زمان مناسب برای مراجعه به پزشک در اولین هفته پس از وقوع آسیب است. در این زمان پزشک می تواند معاینه ی فیزیکی انجام دهد و نیاز به درمان های خاص را ارزیابی کند. در معاینه ی فیزیکی، پزشک انگشت شما را بررسی می کند و ممکن است تست مالت فینگر را اجرا کند که این تست کمک می کند که توانمندی و حرکت انگشت شما سنجیده شود.

علاوه بر این درصورت لزوم، پزشک ممکن است عکس برداری با اشعه ایکس تجویز کند. عکس برداری با اشعه  ایکس می تواند به شناسایی شکستگی ها، آسیب های تاندونی یا مشکلات دیگر کمک کند. در صورتی که پزشک توصیه های خاصی مثل استفاده از بند، فیزیوتراپی یا تجویز دارو برای درمان دارد مهم است که توصیه های او را دقیقا دنبال کنید. همچنین در صورتی که بهبودی کامل نیاز به مدت زمان بیشتری داشته باشد، مشاوره های مکرر با پزشک ممکن است لازم باشد.

پزشکان مرتبط

از چه کارهایی باید اجتناب کنم؟

توصیه های مربوط به پیشگیری از تشدید آسیب انگشت چکشی و بهبود آن را در نظر بگیرید. این توصیه ها عبارتند از:

  • از خم کردن انگشت چکشی آسیب دیده بیش ازحد پرهیز کنید، تا احتمال تشدید آسیب کاهش یابد.
  • ماساژ دادن در روزهای اولیه آسیب ممکن است به جای کمک به بهبود، باعث تشدید آسیب شود. پس در این مرحله از ماساژ خودداری کنید.
  • در مراحل اولیه آسیب، استفاده از کمپرس گرم ممکن است منجر به افزایش التهاب شود. بنابراین از کمپرس گرم در مراحل اولیه پرهیز کنید.

سوالات متداول

1. از کجا بدانم دچار انگشت چکشی شده ام؟
در انگشت چکشی زمانی که انگشت خم می شود، در کف دست گیر کرده یا حرکت انگشت به صورت ناگهانی ممکن است محدود شود. علائم این وضعیت شامل گیر کردن، برآمدگی در نقاط تحت تاثیر و محدودیت در حرکت انگشت هستند. تشخیص بر اساس ارزیابی بالینی انجام می شود و در برخی موارد نیاز به تست های تشخیصی ندارد.
2. چقدر طول می کشد حالم بهتر شود؟
مدت زمانی که برای بهبود وضعیت انگشت شما لازم است، بسیار به شرایط خاص فرد و میزان توانایی بدن فرد بستگی دارد. هر فردی ممکن است به صورت متفاوت به درمان و تمرینات جواب دهد. استفاده از آتل به عنوان یک بخش از درمان معمولا برای استحکام بخشیدن به عضلات و بهبود حرکت نوک انگشت مفید است که معمولا به مدت 6 الی 8 هفته طول می کشد. پس از دوره استفاده از آتل، شروع تمرینات فیزیوتراپی نقش مهمی در بهبود ایفا می کند. این تمرینات به تدریج به شما کمک می کنند تا حرکت و قدرت انگشت های خود را بهبود ببخشید.
3. چگونه آتل انگشتی را تمیز کنم؟
برای تمیز کردن آتل یا اسپلینت انگشتی، از پد الکی یا فوم (کاغذ بهداشتی) برای جذب ذرات گرد و غبار استفاده کنید. در صورت نیاز اسپلینت را با آب و صابون ملایم شویید و به دقت تمیز کنید. اطمینان حاصل کنید که آتل انگشتی به طور کامل خشک شود تا از بوی نامطبوع جلوگیری شود.
4. چه مدتی باید اسپیلینت (آتل انگشتی) را بپوشم؟
مدت زمانی که باید اسپیلینت (آتل انگشتی) را بپوشید، بستگی به نوع و شدت آسیب، تشخیص پزشک و پیشرفت در بهبودی دارد. در موارد عمومی، معمولا مدت زمان پیشنهادی بین 6 تا 8 هفته است، اما ممکن است در موارد خاص این مدت زمان تغییر کند. اگر پس از گذشت چند هفته حس می کنید که شرایط بهتر شده است، با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا می توانید از اسپیلینت استفاده نکنید.
5. آیا با ابتلا به انگشت چکشی می توان به فعالیت ادامه داد؟
در بسیاری از موارد افراد مبتلا به انگشت چکشی می توانند به فعالیت های روزمره و حرفه ای خود ادامه دهند. اما برای کمک به بهبود و کاهش عوارض، ممکن است نیاز به تغییر در رفتار یا استفاده از وسایل حمایتی داشته باشند. درمان معمولا به شدت و نوع آسیب، نحوه درمان و نوع فعالیت فرد بستگی دارد. استفاده از اسپلینت یا دستگاه های حمایتی می تواند از تنش و فشار بر انگشت چکشی جلوگیری کند. همچنین، انجام تمرینات فیزیوتراپی می تواند به بهبود وضعیت انگشت چکشی کمک کند. در موارد خاص افراد ممکن است نیاز به ترک یا کاهش فعالیت های خاصی داشته باشند تا بهبود یابند.
6. آیا جراحی انگشت چکشی سرپایی است یا نیاز به بستری دارد؟
جراحی انگشت چکشی به طور عمومی یک عمل سرپایی است و نیاز به بستری طولانی مدت ندارد. این جراحی معمولا تحت بی حسی موضعی انجام می شود و بعد از اتمام جراحی و اطمینان از وضعیت پس از جراحی بیمار به خانه خود بازمی گردد.
7. آیا انگشت چکشی می تواند باعث آرتروز شود؟
انگشت چکشی ممکن است در برخی موارد باعث آرتروز (آسیب به غضروف مفاصل) شود، اما این اتفاق به صورت نادر و در شرایط خاصی رخ می دهد. آرتروز ممکن است به عنوان یک عارضه ثانویه به دنبال مشکلات تاندونی یا جراحی های مرتبط با انگشت چکشی اتفاق بیافتد.
8. اگر انگشت چکشی درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
اگر انگشت چکشی درمان نشود، ممکن است منجر به افزایش تنگی و سفتی در مفصل انگشت چکشی شود. سفتی مفصل می تواند باعث محدودیت حرکت انگشت شود و توانایی انجام وظایف روزمره را کاهش دهد.
9. آیا انگشت چکشی نشانه آرتریت است؟
انگشت چکشی ناشی از آسیب یا ضربه به انگشت است و به طور مستقیم نشانه ای از آرتریت نیست.
منابع

اطلاعاتی وارد نشده است

مقالات مرتبط
تلگرام
واتساپ
0 0 رای ها
امتیاز کاربران
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

فهرست مطالب

(برای مطالعه هر بخش کلیک کنید)

0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x