اگر شما مبتلا به پوکی استخوان هستید باید نسبت به تشخیص و درمان این بیماری اقدام کنید یا از عواقب خطرناک بعدی جلوگیری کنید. پس از مراجعه به پزشک، احتمالا پزشک با توجه به کلیه شرایط یکی از درمان های زیر را برای شما در نظر می گیرد. نکته مهم این است که برای شروع درمان پزشک عوامل مختلفی را در نظر می گیرد. پس هیچگاه خودسرانه اقدام به مصرف دارو نکنید. برای افزایش اطلاعات داروئی شما گروه های اصلی داروئی را با هم بررسی می کنیم.
درمان های دارویی پوکی استخوان
۱- بی فسفونات ها:
بی فسفونات ها دسته ای از داروها هستند که برای درمان یا پیشگیری پوکی استخوان در زنان یائسه مورد استفاده قرار می گیرند. در برخی موارد این داروها برای مردان نیز به کار می روند. معمولا این داروها گزینه اول پزشکان هستند. علت این است که این داروها شکستگی های لگن مهره ها و مچ را کاهش می دهند و اگر به طور صحیح استفاده شوند اثرات جانبی اندکی دارند. این خصوصیات بی فسفونات ها را به جایگزینی برای هورمون درمانی تبدیل کرده است. قبلا درمان هورمونی به طور گسترده برای درمان پوکی استخوان مورد استفاده قرار می گرفت اما رفته رفته محبوبیت خود را از دست داد. بی فسفونات هایی که معمولا برای پوکی استخوان تجویز می شوند عبارتند از آلندرونات و ریز درونات و داروی جدید ایباندرونات.
مانند بسیاری از داروهای تایید شده برای درمان پوکی استخوان، بی فسفونات ها ضد جذب استخوان هستند یعنی از کاهش مواد معدنی استخوان جلوگیری می کنند. آنها تفاوت میان فعالیت استئوکلاست ها و استئوبلاست ها را کاهش می دهند. در نتیجه استئوبلاست ها که استخوان می سازند فرصت می یابند بسیاری از تونل های حفر شده توسط استئوکلاست ها را پر کنند. این داروها معمولا به خوبی تحمل می شوند ولی در برخی افراد ممکن است موجب تهوع، سوزش سردل تحریک مری و معده شوند اما اگر دارو را به طرز مناسب استفاده کنید می توانید از این عوارض جلوگیری کنید. یکی از مزیت های این داروها این است که به صورت دوزهای هفتگی و یا دوزهای روزانه قابل استفاده است مصرف دوزهای هفتگی میزان بروز عوارض را کاهش می دهد.
اگر نتوانید بی فسفونات های خوراکی را تحمل کنید پزشک می تواند انفوزیون داخل وریدی دوره ای محصولات بی فسفونات را توصیه کند.
۲- آلندرونایت (Fosamax):
موجب کاهش فعالیت سلول های تجزیه کننده استخوان شده و سرعت از دست دادن بافت استخوانی را کاهش می دهد. همچنین تراکم مواد معدنی را در استخوان افزایش می دهد. برای پیشگیری و درمان پوکی استخوان در سنین یائسگی پوکی استخوان در مردان و پوکی استخوان ناشی از مصرف کورتون به کار می رود.
بیشتر مطالعه کنید: علائم و نشانه های پوکی استخوان چیست؟
۳- ریزندرونات (Actonel):
ریزندرونات همانند همتای خود آلندرونات برای جلوگیری و درمان پوکی استخوان در خانم های یائسه به کار می رود. همچنین می توان از آن برای درمان پوکی استخوان ناشی از مصرف کورتیکو استروئیدها (کورتون) در زنان و مردان استفاده نمود. همچنین نشان داده شده است که ریزندرونات مانند آلندرونات میزان کاهش استخوان را کمتر می کند، تراکم مواد معدنی را در استخوان افزایش می دهد و خطر شکستگی را کاهش می دهد. علاوه بر این به نظر می رسد که ریز ندرونات عوارض جانبی کمتری دارد.
به دلیل اینکه هضم آلندرونات و ریزندرونات دشوار است، باید به نحوه مصرف آنها دقت نمود تا از اثرات ناخوشایند مانند تهوع سوزش معده یا اشکال در بلع جلوگیری شود. اول وقت صبح باید هر یک از دو داروی فوق به صورت ناشتا به همراه یک لیوان بزرگ آب مصرف شود پس از مصرف حداقل ۳۰ دقیقه نباید دراز بکشید. در این مدت از خوردن آشامیدن یا مصرف داروهای دیگر خودداری کنید نکته مهم این است که دارو این است که دارو را فقط با آب ساده و نه با قهوه یا آب پرتقال مصرف کنید زیرا هر ماده دیگری می تواند از جذب دارو جلوگیری کند. آلندرونات و ریزندرونات برای افرادی که دارای اشکال در بلع، سوزش مکرر، برگشت اسید به مری، التهاب مری یا زخم های گوارشی هستند داروهای مناسبی نیستند.
نکته
داروهای ذکر شدن نباید با داروهای زیر به طور هم زمان مصرف نشوند:
- هیدروکسید آلومینیوم
- آنتی اسیدها
- آسپرین
- مکمل های کلسیم ۵
- داروهای ضد التهابی مانند بروفن، ناپروکسن و …
- مکمل آهن
- مکمل منیزیوم
ایباندرونات (Ibandronate (Boniva مانند دیگر بی فسفونات هایی که برای درمان پوکی استخوان مورد تایید قرار گرفته اند ایباندرونات نیز تراکم مواد معدنی استخوان را افزایش داده و به پیشگیری از شکستگی کمک می کند. اثرات جانبی ایباندرونات شبیه اثرات جانبی آلندرونات و ریزندرونات است و می تواند سوزش معده، زخم معده (دلایل ایجاد زخم در معده چیست؟)، تحریک مری و اشکال در بلع ایجاد کند.
۴- Reclast:
در سال ۲۰۰۷ اداره نظارت مواد غذایی و دارویی (FDA) داروی سالی یکبار را برای زنانی که یائسه بوده و مبتلا به پوکی استخوان هستند مورد تایید قرار داد. این دارو که (Reclast) یا Zoledronic Acid زولدرونیک اسید نام دارد در مطب و توسط پزشک به صورت داخل وریدی تجویز می شود. دریافت دوز واحد سالانه حدود ۱۵ دقیقه طول می کشد. تحقیقات نشان می دهد که زولد رونیک اسید خطر شکستگی در مهره ها را به میزان ۷۰ درصد و در لگن به میزان ۴۱ درصد کاهش می دهد. شایع ترین عوارض جانبی گزارش شده دردهای عضلانی درد مفاصل و استخوان، علایم شبیه آنفولانزا (آنفولانزا چه علائمی دارد؟) و سردرد بوده است.
۵- رالوکسیفن (Raloxi fene (Evista:
رالوکسیفن یکی از اعضای گروه دارویی است که به عنوان تعدیل کننده اختصاصی گیرنده های استروژن (SERM) شناخته شده اند. SERM هایی مانند تاموکسیفن و رالوکسیفن که اغلب استروژن مصنوعی نامیده می شوند می توانند برخی اثرات مثبت هورمون استروژن را شبیه سازی کنند بدون اینکه اثرات منفی آن را داشته باشد. رالوکسیفن مانند استروژن از کاهش استخوان جلوگیری می کند اما خطر بروز سرطان رحم را افزایش نمی دهد. برخلاف استروژن به نظر می رسد که اثرات آن مانع از سرطان پستان (سرطان سینه چگونه به وجود می آید؟) می شود.
همچنین این داروها میزان کلسترول LDL را که کلسترول بد نامیده می شود کاهش می دهند. اثرات جانبی به ندرت دیده می شود اما این اثرات شامل گرگرفتگی و تشکیل لخته در وریدهای عمقی بیشتر در ساق پا می باشد. پس افرادی که سابقه لخته شدن خون دارند نباید این دارو را مصرف کنند این دارو تنها برای زنان مبتلا به پوکی استخوان تجویز می شود و در حال حاضر برای مردها مورد تایید قرار نگرفته است.
۶- تاموکسیفن Tamoxifen:
این هورمون ساختگی برای درمان سرطان پستان به کار می رود و در زنانی که در معرض خطر سرطان پستان هستند ابتلا به آن را کاهش می دهد. اگرچه تاموکسی فن از اثر استروژن بر بافت پستان جلوگیری می کند اما اثری شبیه استروژن بر سلول های استخوانی بدن دارد. در نتیجه به نظر می رسد که تاموکسیفن خطر شکستگی را کاهش می دهد. به ویژه در زنانی که بیشتر از ۵۰ سال سن دارند اثرات جانبی احتمالی شامل گرگرفتگی ناراحتی معده و خشکی واژن (راه های درمان خشکی واژن) است.
۷- کلسی تونین (Calcitonin):
این دارو تنها برای درمان پوکی استخوان مورد تایید قرار گرفته است و تاثیری در پیشگیری از ابتلا ندارد. کلسی تونین هورمونی است که توسط غده تیروئید تولید می شود و از طریق مهار کردن استئوکلاست ها برداشت کلسیم از استخوان را کاهش می دهد و روند کاهش توده استخوان را کند می سازد. کلسی تونین در پرندگان و ماهی ها وجود دارد و ماهی آزاد رایج ترین منبع کلسی تونین دارویی است این دارو به شکل تزریقی و به شکل اسپری بینی برای درمان پوکی استخوان در دسترس قرار گرفته است.
در کسانی که این دارو را مصرف می کنند کاهش بافت استخوانی کندتر شده و توده استخوانی آنها مختصری افزایش یافته است. اثر کلسی تونین محدود به استخوان هاست بنابراین ارتباطی با خطرات یا فواید دیگر ندارد. افرادی که از شکل تزریقی دارو استفاده می کنند به طور کلی عوارض جانبی بیشتری نسبت به شکل اسپری آن تجربه می کنند. اسپری می تواند موجب ترشحات بینی شود.
بیشتر بخوانید: راه های درمان آرتروز زانو چیست؟
۸- هورمون پاراتیروئید (Teriparatide (Forte:
این داروی قوی مقلد هورمون پاراتیروئید است و در زنان یائسه و مردانی که در خطر زیاد شکستگی هستند به کار می رود. برخلاف سایر درمان های موجود پوکی استخوان از طریق فعال کردن ساخت استخوان جدید عمل می کند نه از طریق جلوگیری از کاهش توده استخوانی و این اثر را از طریق افزایش تعداد و فعالیت استئوبلاستها اعمال می کند. این هورمون از راه های مختلف افزایش جذب کلسیم از روده ها و کاهش دفع آن از کلیه ها میزان کلسیم را در گردش خون افزایش می دهد. دوزهای کم این دارو اگر به صورت متناوب مورد استفاده قرار گیرد می تواند توده استخوانی را افزایش دهد و موجب استحکام استخوان شود در حالی که مصرف بیش از حد موجب کاهش بافت استخوان می شود.
در حال حاضر تری پارائید بیشتر برای افرادی توصیه می شود که مبتلا به پوکی استخوان بوده و خطرشکستگی در آنها زیاد است. این افراد کسانی هستند که قبلا شکستگی مهره ها، لگن یا هر استخوان دیگری را بدون ضربه شدید داشته اند. همچنین افرادی که دارای چند عامل افزایش دهنده خطر شکستگی هستند مانند سابقه خانوادگی پوکی استخوان، کمبود کلسیم در غذا و T-score کمتر از ۲/۵ – در تراکم سنجی استخوان ها.
تری پارائید تنها به شکل تزریقی زیر جلدی روزی یکبار در ران یا شکم در دسترس است به این دلیل که این درمان نسبتا جدید است و شواهد بلند مدت در دسترس نیست. بسیاری از متخصصین توصیه می کنند که مدت درمان به دو سال محدود شود و سپس از بی فسفونات ها را برای تقویت و نگهداری توده استخوانی ایجاد شده استفاده شود. اثرات جانبی می تواند شامل پدید آمدن حالت تهوع، گیجی و گرفتگی عضلات ساق پا باشد.
۹- درمان هورمونی با استروژن و پروژسترون:
درمان هورمونی (HRT) زمانی رکن اصلی درمان پوکی استخوان در زنان بود. اما به علت نگرانی هایی که در مورد خطرناک بودن آن وجود دارد و به علت وجود سایر درمان های موثر نقش درمان هورمونی در پوکی استخوان در حال تغییر است. تحقیقات نشان می دهد که درمان هورمونی خطر سرطان کولون را کاهش می دهد اما خطر لخته شدن خون و سرطان پستان را افزایش می دهد.
در حال حاضر میزان استفاده از درمان هورمونی کاهش یافته، اما کاملا مطرود نشده است. در حال حاضر اگر درمان هورمونی را در نظر دارید سبک و سنگین کردن خطرات احتمالی کاری عاقلانه است. باید عوامل خطرزای فردی را در نظر گرفته و آنها را با پزشک مطرح کرده و مورد بحث قرار دهید.
۱۰- هورمون درمانی با تستوسترون در مردان:
درمان جایگزینی تستوسترون تنها در مورد مردهای مبتلا به پوکی استخوان ناشی از کاهش تستوسترون اثر می کند. مصرف آن در شرایطی که سطح تستوسترون شما طبیعی باشد توده استخوانی را افزایش نمی دهد.
همچنین بخوانید: بیوفیدبک چیست
درمان های جدید
یک برنامه جدید درمان فیزیکی توانسته است درد پشت را به طرز قابل ملاحظه ای کاهش داده، وضعیت قامت را بهبود بخشیده و خطر سقوط در زنان مبتلا به پوکی استخوان را که دارای انحنا در ستون مهره ها هستند کاهش دهد. این برنامه استفاده از ابزاری به نام کیفوارتوز وزنه ای (weighted kyphoorthosis(wko همراه با ورزش های صاف کننده پشت است و میله ای است که وزنه ای سبک به آن متصل می شود. بیمار هر روز صبح و بعد از ظهر هر بار به مدت ۳۰ دقیقه آن را پوشیده و ده بار ورزش راست کننده پشت را انجام می دهد.
آیا نوع تزریقی بی فسفونات از انواع خوراکی آن بهتر است؟
شاید نوع تزریقی بهتر باشد زیرا محققان گزارش می دهند که بیشتر بیماران دریافت کننده بی فسفونات خوراکی پس از یک سال از شروع درمان مصرف دارو را متوقف کرده یا داروی کمتری نسبت به دوز کامل مصرف می کنند. این امر تاثیر درمان را کاهش می دهد. انجام یک تزریق فصلی با سالانه این اطمینان را به همراه دارد که بیمار تا درمان بعدی مشکلی نخواهد داشت.
دو نوع دارو برای درمان پوکی استخوان از طریق تزریق مورد تایید قرار گرفته اند. ایباندرونات (Boniva) تزریقی هر سه ماه یک بار به صورت داخل وریدی تزریق می شود و زولدرونیک اسید (Reclast) سالی یکبار تزریق می شود.
برای درمان پوکی استخوان چه مدتی باید بی فسفونات مصرف کنم؟
تا ۵ سال درمان با بی فسفونات بی خطر و موثر است. برخی از متخصصین بر این باورند که در کسانی که به درمان خوب پاسخ می دهند یعنی شکستگی استخوان نداشته اند و تراکم استخوان آنها حفظ شده است، پس از ۵ سال درمان، داروها برای مدتی قطع شوند. اما اگر تراکم استخوان خیلی کم باشد و احتمال شکستگی زیاد، باید مصرف دارو را ادامه داد. بهتر است تصمیم گیری در این باره را به پزشک خود واگذار کنید.
در دوره درمان چه آزمایشاتی برای پیگیری لازم است؟
آزمایش تراکم سنجی یک یا دو سال پس از شروع درمان لازم است. انجام دوره ای تراکم سنجی اثر بخشی درمان را اثبات می کند. اگر پس از درمان تراکم استخوان های شما به میزان چشمگیر کاهش یافته است زنگ خطری برای شما و پزشک معالج تان و انگیزه ای برای پیگیری است زیرا ممکن است در مواردی یک بیماری کشف نشده استخوان های شما را تضعیف کرده باشد. در صورتی که درمان به خوبی پیش رود و بخواهید پیشرفت درمان را تحت نظر بگیرید می توان هر سه تا پنج سال یکبار آزمایش دهید.
اگر در حال درمان یک شکستگی پیش بیاید چه اتفاقی می افتد؟
داروهای پوکی استخوان احتمال شکستگی را کاهش می دهند اما احتمال شکستگی را به طور کلی حذف نمی کنند. اگر در حال درمان شکستگی داشته اید باید توسط پزشک ارزیابی مجدد شوید. ممکن است وضعیتی جدید موجب شکستگی شده باشد. ممکن است لازم باشد داروهای استخوان ساز قوی تری دریافت کنید یکی از داروهایی که قوی تر از بی فسفونات ها عمل می کند هورمون پاراتیروئید است که به صورت تری پاراتید (Forteo) ساخته می شود. این دارو به بیمارانی اختصاص دارد که خطر شکستگی خیلی زیادی دارند، یعنی تراکم خیلی کمی دارند یا شکستگی داشته اند.
تحمل شکستگی ها:
شکستگی استخوان دردناک و ترس آور است. بهبودی آن ممکن است ماه ها طول بکشد و توانایی انجام کارهای روزانه مانند خرید کردن غذا درست کردن یا تمیز کردن منزل را از شما سلب می کند. اما برای بهبود شکستگی و جلوگیری از شکستگی های بیشتر کارهای زیادی می توانید بکنید. اولین اقدام ساده کمک گرفتن از اطرافیان است. فیزیوتراپی نیز می توانند به بهبودی شما کمک کند.
مصرف مقدار کافی کلسیم و ویتامین D، انجام ورزش های منظم تحمل وزن بدن، استفاده از عصا برای جلوگیری از زمین خوردن و استفاده از داروهای ضد پوکی استخوان می تواند خطر شکستگی های بعدی را کم کند.
بیشتر مطالعه کنید: درمان های خانگی روماتیسم مفصلی چیست
تسکین درد در شکستگی مهره ها:
طبق مطالعات جدید در بیماران مبتلا به پوکی استخوان که شکستگی مهره دارند، ورتبروپلاستی (Vertebra Plasty) موجب تسکین قابل ملاحظه درد می شود. ورتبروپلاستی شامل تزریق نوعی سیمان استخوانی به درون مهره شکسته برای پر کردن ترک شکستگی و تسکین درد است. این روش برای درمان شکستگی فشرده (Compressed Fracture) مهره هایی است که به درمان های معمولی مسکن ها و داروهای مخدر پاسخ نمی دهند به کار می رود. بسیاری از بیماران مبتلا به پوکی استخوان که دچار شکستگی فشرده هستند دردهای وحشتناکی دارند که با این عمل درد آنها به طور چشمگیری کاهش یافته و توانایی بیماران برای انجام کارهای روزانه مانند حمام کردن و لباس پوشیدن افزایش می یابد.
وضعیت بدنی وضعیت مناسب بدن یعنی بالا نگه داشتن سر عقب دادن شانه ها، صاف کردن پشت و حفظ قوس کمری به شما کمک می کند از فشار روی مهره ها جلوگیری کنید. هنگام نشستن یا رانندگی بالش یا حوله لوله شده ای را در قسمت کمر قرار دهید، هنگام مطالعه یا انجام کار خم نشوید، هنگام بلند کردن اشیاء زانوها را خم کنید و از خم کردن کمر اجتناب کنید و پشت را صاف نگه دارید.
مراقب باشید سقوط نکنید:
سقوط کردن و زمین خوردن شما را در معرض آسیب جدی قرار می دهد. اما نباید اجازه دهید ترس از سقوط بر زندگی شما حاکم شود. بسیاری از سقوط ها و آسیب های ناشی از آنها قابل پیشگیری هستند. برای جلوگیری از سقوط به نکات زیر توجه نمایید:
۱- کفش های خوب بپوشید:
کفش های پاشنه بلند دمپایی، کفش های گشاد و کفش هایی که کف لیز دارند ممکن است موجب افتادن شما شوند. همینطور در مورد پوشیدن جوراب بر روی سطوح لیز مانند سرامیک دقت نمایید.
۲- محیط خانه را ایمن کنید:
برای جلوگیری از سقوط نگاهی به اطراف خود بیندازید. در اتاق نشیمن، آشپزخانه، اتاق خواب، حمام و دستشویی، راهروها و پله ها شاید خطراتی وجود داشته باشند که بتوانید آنها را برطرف کنید.
برای ایمن کردن منزل به نکات زیر توجه کنید:
- جعبه ها، سیم های برق و سیم تلفن را از سر راه خود بردارید.
- میز تلفن، جعبه مجلات و گلدان ها را از مسیر رفت و آمد جمع کنید.
- فرش های لغزنده را با چسب دو طرفه یا وسایل ضد لغزش مهار کنید.
- موزاییک یا پارکت شل شده را تعمیر کنید.
- لباس، ظروف مواد غذایی و سایر وسایل را در جایی بگذارید که دسترسی به آنها آسان باشد.
- از واکس پارکت یا مواد لغزنده دیگر استفاده نکنید.
- در کف حمام یا وان حمام پوشش پلاستیکی که مانع لغزیدن می شود قرار دهید.
- در حمام نزدیک درب و نزدیک وان میله هایی نصب کنید و با کمک آنها از لیز خوردن و سقوط جلوگیری کنید.
- استفاده از دوش متحرک دوش و تلفنی بهتر است زیرا می توانید در حالت نشسته همه نقاط بدن را بشویید.
- در دو سوی پلکان ها نرده نصب کنید.
- بر روی پله ها کف پوش ضد لغزش نصب کنید.
- تخت خواب شما باید طوری باشد که به راحتی از آن خارج شوید.
برخی از راه حل ها آسان و کم خرج هستند اما برخی از اقدامات نیاز به افراد حرفه ای و صرف هزینه دارند. اگر قصد دارید چند سال دیگر در منزل کنونی خود بمانید، سرمایه گذاری برای امنیت و جلوگیری از سقوط به سود شماست.
بیشتر بدانید: راه های درمان آرتروز گردن کدامند
۳- فضای زندگی خود را روشن کنید:
با افزایش سن نور کمتری به چشم های شما می رسد و تشخیص رنگ ها و همچنین حرکت دشوار می شود. بنابراین:
- در نقاط مختلف منزل لامپ های پر نور ۲۰۰ وات یا بیشتر یا لامپ های کم مصرف معادل آن قرار دهید.
- نزدیک تخت خواب خود یک لامپ قرار دهید تا اگر شب بیدار شدید بتوانید آن را روشن کنید.
- کلیدهای برق را نزدیک به درب ورودی اتاق قرار دهید. از کلیدهای شب نما یا کلیدهایی که در تاریکی نور کمی دارند استفاده کنید.
- قبل از بالا یا پایین رفتن از پله ها لامپ ها را روشن کنید. پایین و بالای پله ها باید کلید برق داشته باشد.
- چراغ اضطراری را در محلی قرار دهید که در صورت قطع برق به آسانی در دسترس باشد.
- از ابزارهای کمکی استفاده کنید: ممکن است پزشک به شما توصیه کند از عصا یا واکر استفاده کنید. این وسایل به حفظ تعادل شما کمک کرده و مانع سقوط یا لیز خوردن می شود.
ورزش برای مبتلایان به پوکی استخوان
همان طور که در بحث پیشگیری گفتیم فعال ماندن بهترین راه مقابله با پوکی استخوان است. ممکن است به اشتباه فکر کنید ورزش منجر به شکستگی می شود اما در حقیقت ستفاده از عضلات موجب تقویت آنها شده تا بتوانند از استخوان های شما بهتر حمایت کنند از طرفی با کمک به حفظ تعادل از افتادن شما جلوگیری می کنند.
سایر فواید ورزش عبارتند از:
- افزایش توانایی انجام کارهای روزانه و فعالیت های معمولی
- حفظ و بهبود وضعیت بدنی
- تسکین یا کاهش درد
- افزایش احساس بهبودی و داشتن روحیه بهتر
همچنین بخوانید: اوزون تراپی چیست
انتخاب شکل مناسب ورزش
معمولا برای افراد مبتلا به پوکی استخوان سه نوع فعالیت توصیه می شود:
۱- ورزش های تحمل کننده وزن بدن: این ورزش ها شامل فعالیت با پاها و استخوان های تحمل کننده وزن بدن است مانند پیاده روی انجام فعالیت های کشاورزی و باغبانی. این ورزش ها به طور مستقیم بر استخوان های ساق پا و لگن و ستون مهرهای کمری اثر کرده و ازدست رفتن مواد معدنی را به تاخیر می اندازند. همچنین اثرات مفید دیگری از جمله کاهش خطر بروز بیماری های قلبی عروقی نیز دارند.
۲- ورزش های قدرتی: این ورزش ها شامل استفاده از وزنه یا تمرینات آبی برای نیرومند ساختن عضلات و استخوان های بازو وقسمت فوقانی ستون مهره هاست. به علت شدت های مختلف پوکی استخوان و خطر شکستگی برخی ورزش های قدرتی برای همه سودمند نیستند. از پزشک خود بپرسید آیا در خطر شکستگی یا مشکلات مرتبط به پوکی استخوان قرار دارید و چه نوع ورزشی برای شما مناسب تر است.
۳- ورزش های موثر در انعطاف پذیری: انجام ورزش های بهبود دهنده وضعیت بدن برای افراد مبتلا به پوکی استخوان اهمیت بسیاری دارد. شکستگی مهره ها که اغلب به صورت در هم فشردگی مهره است، می تواند موجب کوتاه شدن قد قوز پشت کیفوز (Kyphosis) و درد پشت و شانه ها شود. کشیدن پشت بازوها شانه و شکم می تواند به بهبود وضعیت و حالت بدن کمک کند و عضلات میان شانه را تقویت کند. برنامه های ورزشی تحت نظر مانند تانی-چی (Tai chi)، گام برداشتن آرام با تقویت محور بدن به بهبودی حالت بدن کمک کرده و آن را انعطاف پذیر و قوی می کند.
بیشتر بدانید: برای تشخیص روماتیسم از چه آزمایش هایی استفاده می شود؟
از چه نوع حرکاتی باید اجتناب کنیم؟
در تغییرات جزئی استخوان بدون وجود پوکی استخوان، ورزش ها نمی تواند آسیب جدی ایجاد کنند. اما اگر پوکی استخوان داشته باشید نباید تمرینات زیر را انجام دهید:
- تمرینات پر فشار مانند پریدن دویدن این تمرینات در هم فشردگی مهره ها و اندام تحتانی را ایجاد می کند و می تواند موجب شکستگی استخوان های ضعیف شود.
- تمریناتی که در آن باید به جلو خم شوید یا کمرتان را بچرخانید.
این گونه ورزش ها مثلا لمس انگشتان پا و نشست و برخاست، موجب در هم فشرده شدن استخوان های ضعیف مهره ها می شوند سایر حرکاتی که در آنها کمر با فشار خم می شود یا می چرخد عبارتند از گلف، تنیس، بولینگ و برخی حرکات یوگا. به طور کلی از انجام حرکات سریع و ناگهانی خودداری کنید. حرکات را به شکلی آرام و کنترل شده انجام دهید. اگر از میزان سلامت استخوان ها اطمینان ندارید با پزشک خود مشورت کنید.