دانستنی های وزن مناسب

وزن مناسب و ایده آل یک موضوع مهم برای بسیاری از افراد است. اما باید به یاد داشت که هیچ وزن استانداردی برای همه افراد وجود ندارد.

تنوع بسیاری از عوامل، از جمله سن، قد و جنسیت به عنوان عوامل بیولوژیکی در تعیین وزن ایده آل هر فرد نقش دارند. همچنین عوامل روحی و ذهنی هم می توانند تاثیر زیادی در این امر داشته باشند.

وزن مناسب و ایده آل ممکن است توسط هر فرد به عنوان وزنی تعریف شود که با آن احساس راحتی می کند. اما حفظ وزن متوسط می تواند خطر ابتلا به برخی بیماری ها را کاهش دهد، از جمله:

• چاقی
• دیابت نوع ۲
• افزایش فشار خون
• بیماری های قلبی عروقی (CVD)

با این حال، همه افراد با وزن اضافی به مشکلات سلامتی دچار نمی شوند. برخی محققان بر این باورند که اگرچه وزن اضافی شاید در حال حاضر تاثیر مهمی بر سلامتی نداشته باشد، اما ممکن است در آینده به مشکلاتی منجر شود.

شاخص توده بدنی (BMI)

شاخص توده بدنی (BMI) یک ابزار رایج برای اندازه گیری وزن نسبت به قد فرد است. BMI به شما یک عدد واحد ارائه می دهد که در چند دسته قرار می گیرد:

• BMI کمتر از ۱۸.۵ نشان دهنده کمبود وزن است.
• BMI بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ به عنوان وزن ایده آل معتبر است.
• BMI بین ۲۵ تا ۲۹.۹ به عنوان اضافه وزن تشخیص داده می شود.
• BMI بیش از ۳۰ نشان دهنده چاقی است.

نحوه محاسبه BMI

شاخص توده بدنی (Body Mass Index یا BMI) به عنوان یک معیار ساده برای اندازه گیری وزن نسبت به قد فرد استفاده می شود. برای محاسبه BMI، شما باید وزن خود را (به کیلوگرم) تقسیم بر مربع قد خود (به متر) کنید. فرمول محاسبه BMI به صورت زیر است:

مثال محاسبه BMI:

فرض کنید وزن شما 70 کیلوگرم و قدتان 1.75 متر باشد. برای محاسبه BMI: وزن (به کیلوگرم) تقسیم بر قد (به متر) به توان دو که نتیجه BMI شما حدوداً 22.81 است. با دانستن مقدار BMI، می توانید وزن خود را در چهار دسته گفته شده بیابید.

مهم است به خاطر بیاورید که BMI یک ابزار ساده است و تنها وزن و قد را در نظر می گیرد. این معیار به عوامل دیگری مثل ترکیب بدنی (درصد چربی و عضله) توجه نمی کند. بنابراین، برای تجزیه و تحلیل دقیق تر وضعیت سلامتی، مشاوره با پزشک یا متخصص تغذیه مفید خواهد بود.

نمودار راهنمای وزن و قد

نمودار وزن و قد زیر از جداول BMI موسسه ملی بهداشت ایالات متحده (NIH) برداشت شده است تا تعیین کند وزن یک فرد بر اساس قد چقدر باید باشد.

در این جدول وزن بر اساس کیلوگرم و قد بر اساس متر عنوان شده اند.

قد	وزن طبیعی (BMI بین ۱۹ تا ۲۴)	اضافه وزن (BMI بین ۲۵ تا ۲۹)	چاقی (BMI بین ۳۰ تا ۳۹)	چاقی شدید (BMI بالاتر از ۴۰)
۱.۴۷	۴۱.۲ تا ۵۲.۱۶	۵۳.۹۷ تا ۶۲.۵۹	۶۴.۸۶ تا ۸۴.۳۶	۸۶.۶۳ تا ۱۱۷.۰۲
۱.۴۹	۴۲.۶۳ تا ۵۳.۹۷	۵۶.۲۴ تا ۶۴.۸۶	۶۷.۱۳ تا ۸۷.۵۴	۸۹.۸۱ تا ۱۲۱.۱۰
۱.۵۲	۴۳.۹۹ تا ۵۵.۷۹	۵۸.۰۵ تا ۶۷.۱۳	۶۹.۳۹ تا ۹۰.۲۶	۹۲.۵۳ تا ۱۲۵.۱۹
۱.۵۴	۴۵.۳۵ تا ۵۷.۶۰	۵۹.۸۷ تا ۶۹.۳۹	۷۱.۶۶ تا ۹۳.۴۴	۹۵.۷۰ تا ۱۲۹.۲۷
۱.۵۷	۴۷.۱۷ تا ۵۹.۴۲	۶۱.۶۸ تا ۷۱.۶۶	۷۴.۳۸ تا ۹۶.۶۱	۹۸.۸۸ تا ۱۳۳.۸
۱.۶۰	۴۸.۵۳ تا ۶۱.۲۳	۶۳.۹۵ تا ۷۳.۹۳	۷۶.۶۵ تا ۹۹.۷۹	۱۰۲.۰۵ تا ۱۳۷.۸۹
۱.۶۲	۴۹.۸۹ تا ۶۳.۵۰	۶۵.۷۷ تا ۷۶.۶۵	۷۸.۹۲ تا ۱۰۲.۹۶	۱۰۵.۲۳ تا ۱۴۲.۴۲
۱.۶۵	۵۱.۷۰ تا ۶۵.۳۱	۶۸.۰۳ تا ۷۸.۹۲	۸۱.۶۴ تا ۱۰۶.۱۴	۱۰۸.۸۶ تا ۱۴۶.۹۶
۱.۶۷	۵۳.۵۲ تا ۶۷.۱۳	۷۰.۳۰ تا ۸۱.۱۹	۸۴.۳۶ تا ۱۰۹.۳۱	۱۱۲.۰۳ تا ۱۵۱.۴۹
۱.۷۰	۵۴.۸۸ تا ۶۹.۳۹	۷۲.۱۲ تا ۸۳.۹۱	۸۶.۶۳ تا ۱۱۲.۹۴	۱۱۵.۶۶ تا ۱۵۶.۰۳
۱.۷۲	۵۶.۶۹ تا ۷۱.۶۶	۷۴.۳۸ تا ۸۶.۱۸	۸۹.۳۵ تا ۱۱۶.۱۱	۱۱۸.۸۴ تا ۱۶۰.۵۷
۱.۷۵	۵۸.۰۵ تا ۷۳.۴۸	۷۶.۶۵ تا ۸۸.۹۰	۹۲.۰۷ تا ۱۱۹.۲۹	۱۲۲.۴۶ تا ۱۶۵.۵۶
۱.۷۷	۵۹.۸۷ تا ۷۵.۷۴	۷۸.۹۲ تا ۹۱.۶۲	۹۴.۸۰ تا ۱۲۲.۹۲	۱۲۶.۰۹ تا ۱۷۰.۵۵
۱.۸۰	۶۱.۶۸ تا ۷۸.۰۱	۸۱.۱۹ تا ۹۴.۳۴	۹۷.۵۲ تا ۱۲۶.۵۵	۱۲۹.۷۲ تا ۱۷۵.۰۸
۱.۸۲	۶۳.۵۰ تا ۸۰.۲۸	۸۳.۴۶ تا ۹۶.۶۱	۱۰۰.۲۴ تا ۱۳۰.۱۸۱	۱۳۳.۳۵ تا ۱۸۰.۰۷
۱.۸۵	۶۵.۳۱ تا ۸۲.۵۵	۸۵.۷۲ تا ۹۹.۳۳	۱۰۲.۹۶ تا ۱۳۳.۸۰	۱۳۶.۹۸ تا ۱۸۵.۰۶
۱.۸۷	۶۷.۱۳ تا ۸۴.۳۶	۸۷.۹۹ تا ۱۰۲.۰۵	۱۰۵.۶۸ تا ۱۳۷.۴۳	۱۴۱.۰۶ تا ۱۹۰.۵۰
۱.۹۰	۶۸.۹۴ تا ۸۷.۰۸	۹۰.۷۱ تا ۱۰۵.۲۳	۱۰۸.۸۶ تا ۱۴۱.۰۶	۱۴۴.۶۹ تا ۱۹۵.۴۹
۱.۹۳	۷۰.۷۶ تا ۸۹.۳۵	۹۲.۹۸ تا ۱۰۷.۹۵	۱۱۱.۵۸ تا ۱۴۵.۱۴	۱۴۸.۷۷ تا ۲۰۰.۹

BMI بر اساس سن

BMI برای بزرگسالان تنها بر اساس سن در نظر گرفته نمی شود. در مورد کودکان سن یک عامل مهم برای محاسبه BMI محسوب می شود. دلیل این مساله این است که کودکان در دوران رشد و تکامل فیزیکی هستند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) برای افراد در رده سنی ۲ تا ۱۹ سال از اطلاعات مربوط به سن و جنسیت در محاسبات BMI استفاده می نماید.

برای محاسبه BMI کودکان، افراد می توانند از ابزار محاسبه BMI برای کودکان و نوجوانان ارائه شده توسط CDC استفاده نمایند. این ابزار به والدین و مراقبان امکان می دهد تا وضعیت وزنی کودکان را ارزیابی کرده و درک بهتری از سلامت فیزیکی آنها پیدا کنند.

مشکل BMI چیست؟

شاخص توده بدنی (BMI) یک اندازه گیری بسیار ساده است که برای ارزیابی وزن و سلامتی اشخاص مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، باید توجه داشت که BMI به تنهایی نمی تواند تمام جوانب وضعیت فیزیکی و سلامت را پوشش دهد. در ادامه به برخی از مشکلات مرتبط با BMI اشاره می شود:

1. عدم در نظر گرفتن عوامل مهم: BMI تنها ارتفاع و وزن را در نظر می گیرد و به عواملی مانند دور کمر یا باسن، توزیع چربی در بدن، و نسبت توده عضلانی توجه نمی کند. این عوامل می توانند بر سلامتی تاثیر زیادی داشته باشند. برای مثال، افراد ورزشکاری با توده عضلانی بالا و درصد چربی کم ممکن است BMI بالا داشته باشند.
2. عدم تطابق با انواع قومیت ها: BMI برای افراد از انواع قومیت ها تفاوت های قابل توجهی در ارزیابی وزن و سلامت ایجاد نمی کند. مطالعات نشان داده اند که سطوح چربی بدن در افراد از قومیت های مختلف ممکن است به طور قابل توجهی متفاوت باشند.

این مسئله می تواند منجر به ارزیابی نادرست و تشخیص اشتباه عوامل خطر برای افراد شود. به عبارت دیگر BMI نمی تواند تفاوت های فیزیولوژیکی و زیستی بین افراد را در نظر بگیرد.

بنابراین، برای ارزیابی کامل و دقیق وضعیت فیزیکی و سلامت، نباید به تنهایی به BMI اتکا کرد. بهتر است دیگر عوامل نیز مانند دور کمر، توزیع چربی، نسبت توده عضلانی، و سایر عوامل مرتبط با سلامت را در ارزیابی وزن و وضعیت فیزیکی اشخاص در نظر گرفت.

مفهوم WHR و مقادیر آن

نسبت دور کمر به باسن (WHR) یک اندازه گیری است که اندازه کمر یک فرد را با اندازه باسنش مقایسه می کند. این نسبت می تواند نشان دهنده حالتی باشد که فرد دارای سطوح بالاتری از چربی احشایی است، به عبارت دیگر چربی در حفره شکمی که اندام های اصلی را احاطه می کند.

پژوهش ها نشان داده اند که افرادی که دارای نسبت دور کمر به باسن بالا هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی (CVD) و دیابت قرار می گیرند. هر چه اندازه دور کمر نسبت به باسن بیشتر باشد، خطر بیشتری وجود دارد. به همین دلیل نسبت دور کمر به باسن یک ابزار مفید برای تخمین وزن و اندازه متوسط یک فرد است.

برای محاسبه نسبت دور کمر به باسن، شما باید دور کمر خود را در باریک ترین قسمت، معمولا درست بالای ناف، اندازه گیری کنید. سپس می توانید این اندازه را بر عرض لگن خود (پهن ترین قسمت آن) تقسیم کنید. به عنوان مثال اگر دور کمر شما ۷۱ سانتی متر و باسن شما ۹۱ سانتی متر باشد، شما ۷۱ را بر ۹۱ تقسیم کرده و نسبت دور کمر به باسن شما برابر با ۰.۷۸ خواهد بود.

نسبت دور کمر به باسن (WHR) مفهومی مهم دارد. بر اساس گزارشی قدیمی از سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۸، مقادیر بهینه WHR بین جنسیت ها و قومیت ها متفاوت است. داشتن نسبت دور کمر به باسن بالا می تواند افراد را در معرض خطر بیشتری برای بیماری های قلبی عروقی و شرایط مرتبط با افزایش وزن، مانند دیابت نوع ۲، قرار دهد.

در زیر مقادیر متوسط WHR و ارتباط آنها با خطرات سلامتی آورده شده است:

مردان:

• خطر کم: کمتر از ۰.۹
• خطر متوسط: ۰.۹ تا ۰.۹۹
• خطر زیاد: بیشتر از ۱

زنان:

• خطر کم: کمتر از ۰.۸
• خطر متوسط: ۰.۸ تا ۰.۸۹
• خطر زیاد: بیشتر از ۰.۹

مطالعات متعدد نشان داده اند که داشتن نسبت دور کمر به باسن بالا با افزایش خطر ابتلا به انفارکتوس میوکارد (معمولا به عنوان حملات قلبی شناخته می شود) مرتبط است.

به هر حال همانند BMI، نسبت دور کمر به باسن نیز محدودیت هایی دارد. برای مثال، این اندازه گیری درصد کل چربی بدن فرد یا نسبت ماهیچه به چربی آنها را به طور دقیق اندازه گیری نمی کند.

مفهوم WtHR و مقادیر آن

نسبت دور کمر به قد (WtHR) یک معیار دیگر است که می تواند خطر بیماری های قلبی، دیابت و مرگ و میر کلی پیش بینی کند و از BMI موثرتر باشد.

برای اندازه گیری WtHR، شما باید دور کمر خود را بر قد خود تقسیم کنید. اگر نتیجه کمتر از ۰.۵ باشد، احتمالا وزن متوسطی دارید.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ نشان داد که اگر نسبت دور کمر به قد برابر یا بیشتر از ۰.۵۲ باشد، خطر ابتلا به عوارض قلبی در افراد به طرز قابل توجهی افزایش می یابد. اندازه گیری هایی که دور کمر را در نظر می گیرند، می توانند شاخص های مناسبی برای ارزیابی خطرات سلامتی فرد باشند. این به این دلیل است که چربی تجمع یافته در منطقه کمر می تواند برای قلب، کلیه ها و کبد مضر باشد.

در نتیجه اندازه گیری نسبت دور کمر به قد می تواند به شما کمک کند تا بهترین وضعیت سلامتی خود را تشخیص دهید و اقدامات مناسبی را برای حفظ سلامتی انجام دهید.

درصد چربی بدن

درصد چربی بدن یک معیار حیاتی برای اندازه گیری مقدار چربی یک فرد به ازای وزن کل بدنش می باشد. این اندازه گیری شامل دو نوع چربی مهم است: چربی ضروری و چربی ذخیره ای.

چربی ضروری برای حیاتی ترین عملکردهای بدن ضروری است. این نوع چربی برای مغز، مغز استخوان، اعصاب، و غشا های سلولی از اهمیت بسیاری برخوردار است. بدون مقدار کافی از چربی ضروری، بدن نمی تواند به درستی عمل کند.

در مقابل، چربی ذخیره ای به بافت چربی اطراف اندام های داخلی مانند قلب، کبد، و کلیه ها مرتبط است و نقش حیاتی در حفاظت از این اعضاء دارد. این نوع چربی به عنوان منبع انرژی ذخیره شده در بدن عمل می کند و در صورت نیاز به انرژی، بدن از آن استفاده می کند.

محاسبه درصد چربی بدن یکی از ابزارهای معتبر برای ارزیابی سلامت و وضعیت فیزیکی فرد است. این اندازه گیری می تواند به افراد کمک کند تا بهتر بفهمند که چقدر چربی در بدنشان وجود دارد و آیا نیاز به تغییرات در رژیم غذایی و ورزش دارند یا خیر.

میزان درصد چربی ایده آل و چند توصیه مهم

درصد چربی کل بدن یک معیار حیاتی برای اندازه گیری میزان چربی در بدن افراد می باشد. این مقدار ممکن است به نوع بدن و سطح فعالیت فرد بستگی داشته باشد، به همین دلیل نکات زیر را در نظر داشته باشید:

برای مردان:

• ورزشکاران: 6 تا 13 درصد چربی کل بدن
• افراد خوش اندام غیر ورزشکار: 14 تا 17 درصد چربی کل بدن
• قابل قبول: 18 تا 24 درصد چربی کل بدن
• چاق: 25 درصد به بالا

برای زنان:

• ورزشکاران: 14 تا 20 درصد چربی کل بدن
• افراد خوش اندام غیر ورزشکار: 21 تا 24 درصد چربی کل بدن
• قابل قبول: 25 تا 31 درصد چربی کل بدن
• چاق: 32 درصد به بالا

نسبت بالایی از چربی بدن ممکن است نشان دهنده افزایش خطر برای مواردی مانند دیابت، بیماری قلبی، فشار خون بالا و حتی سکته باشد.

محاسبه درصد چربی بدن می تواند یک روش مناسب برای اندازه گیری تناسب اندام های فرد باشد. برخلاف دیگر معیارهای مانند DMI، WHR و WtHR، این مقدار ترکیبی از چربی در کل بدن را نمایان می کند و به شما اطلاعات دقیق تری در مورد وضعیت فیزیکی خود ارائه می دهد.

روش های اندازه گیری درصد چربی بدن

یکی از روش های متداول برای اندازه گیری درصد چربی بدن، استفاده از اندازه گیری چین خوردگی (Skinfold) می باشد. در این روش، از کولیس های خاصی برای گرفتن نمونه های پوست استفاده می شود. یک متخصص بهداشت بافت موقعیت های مختلف از جمله ران، شکم و قفسه سینه (برای مردان) یا بازو (برای زنان) را اندازه گیری می کند.

روش های دیگر برای اندازه گیری درصد چربی بدن عبارتند از:

• اندازه گیری چربی بدن با استفاده از روش هیدرواستاتیک (Hydrostatic) یا اندازه گیری تنهازنی در زیر آب.
• چگالی سنجی هوا که جابه جایی هوا درون تنهازنی را اندازه گیری می نماید.
• انجام جذب سنجی با استفاده از اشعه ایکس با انرژی دوگانه.
• تجزیه و تحلیل امپدانس بیوالکتریکی برای اندازه گیری اهمیت الکتریکی انسجامات بدن.

ممکن است هر یک از این روش ها نتایج دقیقی ارائه ندهند اما تخمین های آنها به اندازه کافی نزدیک به واقعیت باشد تا بتوان ارزیابی معقولی از درصد چربی بدن ارائه داد.

وزن مناسب کودکان

وزن مناسب کودکان بسیار متنوع است و بستگی به عوامل مختلفی دارد از جمله سن، جنسیت، ژنتیک، شرایط سلامتی، و نژاد. به عنوان مثال:

1. سن و جنسیت: وزن مناسب کودکان به تفاوت های جنسیتی و سنی بستگی دارد. پسران و دختران ممکن است در سن های مختلف وزن های متفاوتی داشته باشند.
2. توسعه فیزیکی: وزن کودکان تازه متولد شده معمولا حدود 3.5 کیلوگرم است. اما در طول رشد، وزن باید به طور طبیعی افزایش یابد. وزن در اولین سال زندگی به اندازه حدود 2.5 تا 3 برابر وزن تولد باید افزایش پیدا کند. در سال های بعدی افزایش وزن نیز در مقادیر مشخصی تا سن های خاصی ادامه خواهد داشت.
3. ژنتیک: عوامل ژنتیکی نیز در وزن کودک تاثیر دارند. برخی از کودکان به دلیل ژنتیکی ممکن است وزنی بیشتر یا کمتر از میانگین داشته باشند.
4. محیط و تغذیه: محیط زندگی و نوع تغذیه کودکان نیز تاثیر دارد. کودکانی که تغذیه مناسبی دریافت نمی کنند ممکن است وزن کمتری داشته باشند. همچنین مصرف کالری های اضافی می تواند به افزایش وزن منجر شود.
5. سلامتی کودک: وضعیت سلامتی کودک نیز می تواند تاثیر گذار باشد. برخی بیماری ها و مشکلات سلامتی می توانند منجر به کاهش وزن شوند.

موارد مهم در وزن مناسب کودکان

وزن مناسب کودکان یک موضوع حیاتی است و باید موارد زیر در نظر گرفته شوند:

1. اگر نوزاد بعد از گذشت دو سال از زندگی، هنوز به وزن هنگام تولد خود نرسیده باشد باید این مسئله برای بررسی به پزشک مراجعه شود.
2. اگر نوزاد به وزن زمان تولد خود رسیده باشد ولی سپس دچار کاهش ناگهانی و نمایان وزن شده باشد، این موضوع نیز نیازمند بررسی توسط پزشک است.
3. نوزادی که هنگام بیدار شدن از خواب بسیار بی حال و بی حوصله به نظر می آید نیاز به بررسی پزشکی دارد.
4. اگر نوزاد به شیر مادر یا شیشه شیر به گونه ای مشتاقانه و بیش از حد نیاز خورد، این ممکن است به افزایش وزن منجر شود و نیاز به توجه دارد.

وزن مناسب برای کودکان به وزن تولدی و عوامل متعددی بستگی دارد. توصیه می شود که والدین نگران وزن کودک خود در بازه های زمانی کوتاه مدت و نوسان های هفتگی نشوند. تنها پزشک متخصص کودکان می تواند نظر قطعی در مورد الگوی رشد طبیعی نوزاد بدهد.

فراز و نشیب های روزانه و ماهانه در وزن کودک طبیعی است و پس از گذشت زمانی تثبیت می یابد. این تغییرات طبیعی نیازی به نگرانی ندارند. در واقع، این تغییرات و نوسان ها در وزن بزرگترها نیز دیده می شود زیرا تحت تاثیر شرایط مختلف زندگی قرار می گیرند. اگر نگرانی های زیادی در مورد وزن مناسب کودک دارید حتما به پزشک متخصص کودکان مراجعه کنید.

نکات کلیدی برای دستیابی به وزن مناسب

به منظور دستیابی به وزن مناسب و ایده آل، می توانید راهکارها و نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. افزودن غذاهای کم کالری: به جای حذف غذاها از رژیم خود، تاکید کنید که غذاهای کم کالری و پر ارزش مثل میوه و سبزی ها به رژیم شما اضافه شوند.
2. مصرف میوه و سبزی ها: تلاش کنید روزانه 5 تا 9 وعده از میوه و سبزی های تازه را به رژیم خود اضافه کنید. این مقدار ممکن است زیاد به نظر برسد، اما باعث افزایش مصرف فیبر و احساس سیری می شود.
3. کنترل بخش های غذایی: اندازه بخش های غذایی مصرفی را کنترل کنید تا از مصرف اضافی کالری جلوگیری کنید.
4. آب و نوشیدنی های کم کالری: مصرف آب یا نوشیدنی های کم کالری را تا حد ممکن افزایش دهید تا از مصرف غذاهای پر کالری کاسته و احساس سیری داشته باشید.
5. تشخیص گرسنگی: زمانی که احساس گرسنگی می کنید، غذا بخورید. در واقعیت، زمانی که واقعا گرسنه هستید، به انتخاب غذاهای کالری دارتر نپردازید.
6. غذاهای کم کالری در شب: اگر عادت دارید در شب بعد از شام چیزی بخورید، سعی کنید مواد کم کالری مانند میوه ها را انتخاب کنید.
7. از آشپزخانه کمتر استفاده کنید: اینکه به میزبانی در میان دوستان و خانواده باشید و در معرض غذاهای پر کالری و مغذی قرار بگیرید می تواند باعث افزایش وزن شود. سعی کنید کمتر به آشپزخانه بروید و از خوراکی های کم کالری استفاده کنید.

مهم ترین نکته این است که تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی شما پایدار باشند. همچنین مشوره با یک متخصص تغذیه یا مربی ورزشی می تواند کمک کننده باشد.

با توجه به تحقیقی که توسط پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو انجام شده است، به نظر می رسد زنانی که پس از رسیدن به سن 60 سالگی وزن خود را در وضعیت معقولی حفظ کنند، احتمال زندگی تا سن های 90، 95 و حتی 100 سالگی را داشته باشند. این تحقیق نشان داده که زنان مسنی که وزن خود را ثابت نگه داشته اند، احتمالا به میزان 1.2 تا 2 برابر بیشتر از زنانی که وزن خود را به نسبت 5 درصد یا بیشتر کاهش داده اند، به طول عمر معمولی خود ادامه می دهند.

محققان در این مطالعه که در مجله علوم پزشکی ژرانتولوژی منتشر شده است، ارتباط بین تغییرات وزن و زندگی به عنوان یک پدیده استثنایی در میان 54,437 زن را بررسی کرده اند. از میان این شرکت کنندگان 30,647 یا 56 درصد افراد توانسته اند تا سن 90 سالگی یا بیشتر زنده بمانند.

تاثیر کاهش وزن بر طول عمر نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است. زنانی که حداقل 5 درصد از وزن خود را کاهش داده بودند، در مقایسه با زنانی که وزن خود را ثابت نگه داشته اند، احتمالا کمتر به طول عمر معمولی خود دست پیدا می کنند. به عبارت دیگر، بر اساس اظهارات محققان زنانی که وزن خود را ناخواسته کاهش داده اند، احتمالا 51 درصد کمتری دارند که تا 90 سالگی زنده بمانند. با این حال افزایش وزن به نسبت 5 درصد یا بیشتر، ارتباط چشمگیری با طول عمر استثنایی نداشت.

“علاءالدین اچ. شادیاب” که محقق اصلی این پژوهش بوده اظهار کرده است:

“بسیاری از زنان مسن در ایالات متحده دارای شاخص توده بدنی بین 25 تا 35 هستند. نتایج ما نشان می دهد که حفظ وزن ثابت یکی از عوامل مرتبط با طول عمر زنان مسن است. اگر زنان مسن بدون تلاشی متوجه کاهش وزن خود می شوند، این می تواند نشانه ای از بیماری و پیش بینی کاهش طول عمر باشد.”

یافته های این تحقیق می تواند به توصیه ها و راهنمایی های کلی داده شده برای زنان مسن در زمینه کاهش وزن مفید باشد. با این حال، پژوهشگران همچنان هشدار داده اند که درصورت توصیه به کاهش وزن متوسط به منظور بهبود سلامت یا کیفیت زندگی، توصیه های پزشکی را رعایت کنید.